کتاب صحیفه سجادیه با ترجمه و شرح فیض الاسلام‏

کتاب گران‏سنگ  الصحیفه السجادیه  (حاوى دعاهاى حضرت امام سجادعلیه‌السلام ) با ترجمه و شرح مختصر سید على نقى فیض الاسلام، به زبان فارسى است.

ساختار

صحیفه سجادیه، مشتمل بر ۵۴ دعا است. روش مترجم، در ترجمه هر دعا، بر معنا کردن دقیق واژه‏هاست. وى، هر کلمه، عبارت و مطلبى را که به توضیح و شرح نیاز دارد، میان دو هلال نهاده است تا ترجمه از شرح مطالب متمایز باشد و تصرفى در اصل عبارت نشود.

وى، در ابتداى بیشتر دعاها، توضیحاتى کوتاه، ولى پرمحتوا، عالمانه و درخور فهم عموم در باره موضوع اصلى دعا و پیام اساسى آن آورده است که خواننده با مطالعه آن، با آگاهى افزون‏ترى، دعاهاى صحیفه سجادیه را خواهد خواند.

گزارش محتوا

عناوین دعاها مطابق ترجمه مزبور عبارت است از:

دعاى یکم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در حمد و سپاس خداى تعالى.

دعاى دوم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است پس از این ستایش در درود بر رسول خدا( ص).

دعاى سوم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در درود بر نگه‏داران عرش و هر فرشته مقرب.

دعاى چهارم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در درود بر پیروان پیغمبران و ایمان‏آورندگان به ایشان.

دعاى پنجم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در باره خود و دوستانش.

دعاى ششم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است به هنگام بامداد و شب.

دعاى هفتم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است هر گاه کار دشوار دل‏آزارى به او رو می‏آورد.

دعاى هشتم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در پناه بردن( به خداى تعالى) از سختى‏ها و بدى اخلاق و کردارهاى نکوهیده.

دعاى نهم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در اشتیاق( آرزومندى) به درخواست آمرزش از خدا که بزرگ است بزرگوارى او.

دعاى دهم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در پناه بردن به خداى تعالى.

دعاى یازدهم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در عاقبت‏به‏خیرى‏ها.

دعاى دوازدهم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در اقرار به گناه و در خواست( توفیق براى) توبه و بازگشت( از معصیت) به سوى( طاعت) خداى تعالى.

دعاى سیزدهم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در درخواست حاجت‏ها از خداى تعالى.

دعاى چهاردهم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است هنگامی که ستمی به آن حضرت می‏رسید.

دعاى پانزدهم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است هنگامی که بیمار می‏شد یا اندوه و یا گرفتارى به آن حضرت رو می‏آورد.

دعاى شانزدهم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است هنگامی که( به درگاه خداى تعالى) از گناهان گذشت می‏طلبید.

دعاى هفدهم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است هنگامی که گفت‏وگوى شیطان می‏شد.

دعاى هجدهم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است هر گاه از آن حضرت دور می‏شد چیزى( گرفتارى یا پیش‏آمد بدى) که از آن می‏ترسید.

دعاى نوزدهم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است هنگام درخواست باران پس از خشک‏سالى.

دعاى بیستم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در( درخواست توفیق براى) خوهاى ستوده.

دعاى بیست و یکم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است هنگامی که چیزى او را اندوهگین و گناهان نگرانش می‏نمود.

دعاى بیست و دوم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است هنگام سختى و رنج و کارهاى دشوار.

دعاى بیست و سوم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است هنگامی که تندرستى و سپاس بر آن را از خدا درخواست می‏نمود.

دعاى بیست و چهارم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است براى پدر و مادر خودعلیه‌السلام.

دعاى بیست و پنجم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است براى فرزندانشعلیه‌السلام.

دعاى بیست و ششم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در باره همسایگان و دوستانش هنگامی که از ایشان یاد می‏نمود.

دعاى بیست و هفتم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است براى مرزداران.

دعاى بیست و هشتم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است هنگام پناه بردن( از گرفتارى‏ها) به خداى توانا و بزرگ.

دعاى بیست و نهم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است هنگامی که روزى بر آن حضرت تنگ می‏شد.

دعاى سى‏ام از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در کمک خواستن( از خداى تعالى) بر پرداختن وام.

دعاى سى و یکم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در بیان توبه و بازگشت.

دعاى سى و دوم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است براى خود پس از به جا آوردن نماز شب در باره اقرار به گناه.

دعاى سى و سوم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در استخاره و درخواست خیر و نیکى.

دعاى سى و چهارم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است هنگامی که گرفتار می‏شد یا گرفتارشده‏ى به رسوایى گناهى را می‏دید.

دعاى سى و پنجم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در رضا و خوشنودى( به آنچه داشت) هنگامی که به دنیاداران( ثروت‏مندان) نگاه می‏کرد.

دعاى سى و ششم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است هنگامی که به ابر و برق( درخشیدن ابر) نگاه می‏کرد و بانگ رعد( غرش ابر) را می‏شنید.

دعاى سى و هفتم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است هنگامی که به ناتوانى از به جا آوردن شکر و سپاس اقرار می‏نمود.

دعاى سى و هشتم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در عذرخواهى از دادخواهى‏هاى مردم.

دعاى سى و نهم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در درخواست عفو و گذشت و رحمت و مهربانى( از خداى تعالى).

دعاى چهلم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است هنگامی که خبر مرگ کسى به او می‏رسید یا یاد مردن می‏نمود.

دعاى چهل و یکم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در درخواست پرده‏پوشى.

دعاى چهل و دوم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است هنگام ختم( پس از خواندن همه) قرآن.

دعاى چهل و سوم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است هنگامی که به هلال و ماه نو نگاه می‏کرد.

دعاى چهل و چهارم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است هنگامی که( شب اول یا روز اول) ماه رمضان می‏رسید.

دعاى چهل و پنجم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در باره وداع و بدرود ماه رمضان.

دعاى چهل و ششم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در روز فطر( اول ماه شوال) و در روز جمعه.

دعاى چهل و هفتم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در روز عرفه.

دعاى چهل و هشتم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است روز اضحى و روز جمعه.

دعاى چهل و نهم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در( درخواست) دور ساختن مکر و فریب دشمنان.

دعاى پنجاهم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در ترس( از خداى تعالى).

دعاى پنجاه و یکم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در تضرع و زارى و خضوع و فروتنى.

دعاى پنجاه و دوم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در اصرار به( درخواست از) خداى تعالى.

دعاى پنجاه و سوم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در خضوع و فروتنى براى خداى توانا و بزرگ.

دعاى پنجاه و چهارم از دعاهاى امامعلیه‌السلام است در درخواست( از خداى تعالى) دور گردانیدن اندوه‏ها.

مترجم، در پایان کتاب، ترجمه و شرح خویش را بهترین ترجمه و شرح، خوانده و از منابعى که در نگارش این اثر، از آنها بهره برده، یاد کرده و خاطرنشان نموده که مطالب و نکات برگرفته از آن منابع را همراه با اضافاتى بر آنها، به‏طور اختصار و ساده و روان در آن گنجانده و یادآور شده که از زمان امامعلیه‌السلام تا کنون کسى کتاب صحیفه کامله را از هر جهت به این زیبایى منتشر نکرده و چنین خدمتى را انجام نداده است.

منبع: مقدمه و متن کتاب.