کتاب

ترجمه کتاب المواعظ شیخ صدوق ( ترجمه عطاردى)

پرمطلب: آقاى عزیز اللّه عطاردى ترجمه المواعظ شیخ صدوق را براى استفاده دوستان اهل بیت‌علیه‌السلام به انجام رسانیده است.

در این کتاب سخنان و مواعظ نبى اکرم و اهل بیتعلیه‌السلام جمع‌‏آورى شده تا مردم در امور دین و دنیاى خود بکار بندند و از زندگى خود لذت ببرند.

کتاب المواعظ
کتاب المواعظ

نگاهى به ترجمه: ترجمه خوب به ترجمه‏اى اطلاق مى‏شود که داراى دو ویژگى اساسى باشد ۱) دقت در برگردان عبارت از مبداء به مقصد و رعایت دقیق امانت ۲) روان و خوشخوان بودن متن مقصد. کمتر ترجمه‏اى را مى‏توان یافت که این دو ویژگى را بطور کامل و دقیق داشته باشد به نظر میرسد ترجمه حاضر در این زمینه توفیق نسبى پیدا کرده است. به برخى از مزایاى این ترجمه در دو حوزه شکلى و معنایى مى‏پردازیم. از لحاظ شکلى: الف) آوردن متن عربى و فارسى در یک صفحه که باعث کم‏حجم شدن کتاب و تطبیق آسان متن فارسى و عربى ب) انتخاب قلم متناسب که خواندن آن را کاملا تسهیل کرده است ج) ارائه فهرست مختصر کامل. در حوزه محتوا: الف) دقت در انتقال محتواى مبدا به مقصد که توفیق خوبى به دنبال آورده است ب) بهره‏گیرى از سبک و قلم بسیار روان و قابل فهم ج) بهره‏گیرى از ادبیات نوین در به کار گرفتن معادل‏ها. باتوجه به مزایایى که براى این ترجمه ذکر نمودیم اگر مترجم نکاتى دیگرى را رعایت مى‏نمودند( از جمله رعایت دقیق امانت. مترجم بعضى از عباراتى را در متن ترجمه آورده‏اند که براى روانى و سلیس بودن، فهم روایت و روشن نمودن فضاى آن مفید مى‏باشد ولى باید آنها را در پرانتز یا کروشه قرار میدادند.) مناسب‏تر بود.

به عنوان نمونه: یا على من لم یحسن وصیته عند موته کان نقصا فى مروته و لم یملک الشفاعه( صفحه ۳)« هرکس‏در هنگام حدود وصیّت را مراعات نکند، و حقوق وراث را در نظر نگیرد، وصیّت خود را کامل انجام ندهد در مردانگى او نقص بوده است، و در روز قیامت به شفاعت ما نخواهد رسید.» جمله و حقوق وراث را در نظر نگیرد مطلبى است که اضافه شده و باید در کروشه قرار گیرد تا خواننده آنرا جزو متن حدیث نداند.

یا على من خاف الناس لسانه فهو من اهل النّار( صفحه ۴)« آن انسانى که جامعه از زبانش آرامشى نداشته باشد و مردم از شر زبانش در امان نباشند این‏چنین آدمى از اهل آتش است.» جمله جامعه از زبانش آرامش نداشته باشند در متن عربى حدیث وجود ندارد در نتیجه باید آنرا در کروشه قرار داد.

یا على- فان خرجت بغیر اذنه لعنها الله و جبرئیل و میکائیل، و لا تعطى من بیت زوجها شیئا الاّ باذنه، و لا تبیت و زوجها علیها ساخط و ان کان ظالما لها( ص ۲۹)« و اگر از خانه بیرون رفت فرشتگان او را لعنت میکنند، و بدون اجازه شوهر از مال او چیزى به دیگران ندهد، و شوهرش را همواره از خود راضى نگهدارد». که ترجمه درست این بود که میفرمودند« خدا و فرشتگان جبرئیل و میکائیل او را لعنت مى‏کنند و جمله لا تبیت و زوجها علیها ساخط و ان کان ظالما لها اصلا ترجمه نشده و به جاى ترجمه این جمله، جمله شوهرش را همواره از خود راضى نگهدارد و آورد.

مترجمان معمولا پس از اتمام کار در مقدمه کتاب به معرفى کتاب و مؤلف و امور دیگر مى‏پردازند که مترجم و این کتاب یک مقدمه ۱۱ صفحه‏اى دارند که به چگونگى راه‏یابى اسلام و تاریخ آن در هندوستان سپس به نقش و جایگاه میر حامد حسین مؤلف عبقات الانوار در هندوستان و فرزندان ایشان مى‏پردازند. در آخر مقدمه مى‏آورند که در بررسى کتب کتابخانه ناصریه لکنهو با نسخه‏اى خطى از آثار شیخ صدوق که آنرا اللاّلى القوالى نامیده مواجه مى‏شوند و از آنجایى که در سیاهه آثار مرحوم شیخ حسین عنوانى مشاهده نمى‏شود و به جهت تشابه موضوع آن با نام کتاب المواعظ، وى این نسخه را باعنوان مواعظ ۱۴ معصوم چاپ مى‏کنند. ولى بررسى نسخه‏شناسان نشان میدهد که این کتاب همان نوادر من لا یحضره الفقیه است و ارتباطى با کتاب مفقود المواعظ شیخ صدوق( ره) ندارد.

نسخه‌‏شناسى:

نسخه حاضر با عنوان المواعظ توسط انتشارات مرتضوى چاپ گردیده است.

 

گردآوری شده توسط سایت پرمطلب > کتابشناسی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا