جلسه ۹۳ درس خارج فقه، مبحث حج

موضوع: مانعیت نسبت به استطاعت
استاد:  حضرت آیت اللـه حاج سیّد محمّد محسن حسینی طهرانی – تاریخ: ۲۲ ربیع الاول ۱۴۳۱

 

[button color=”orange” size=”small” link=”http://file.pormatlab.com/kimiyasaadat/haj093.mp3″ icon=”” target=”false”]دریافت صوت[/button]

[button color=”red” size=”small” link=”http://file.pormatlab.com/kimiyasaadat/haj093.pdf” icon=”” target=”false”]دریافت متن[/button]

خلاصه:

۱- در عام مجموعی، اخلال به بعض، اخلال به کل خواهد بود کأنّ مکلف اصلاً تکلیف را انجام نداده است ولی در عام شمولی اخلال به بعضی موجب اخلال به جمیع و کلی تکلیف نیست، حال آیا صیام شهر رمضان مانند عام مجموعی است یا عام شمولی؟ و بیان تفاوت آنها.

۲- اهل معرفت معتقد‌ند که تکلیف در صیام شهر رمضان به مجموع صیام تعلق گرفته است نه به تک تک ایام لذا بایستی مکلف به نحوی عمل کند که بتواند تمام شهر را بر اساس جری عادی روزه بگیرد. نه اینکه بی خیال نسبت به ایام دیگر باشد و یا حتی کاری کند که در ایام دیگر نتواند اتیان به صیام نماید و الا طهارتی که از شهر رمضان حاصل می‌شد را درک نخواهد کرد.

۳- اگر مکلف در یک روز ماه رمضان تعمداً تخطی کند و یا سفر غیر ضروری انجام دهد برای شکستن روزه خویش، کل ماه رمضان او از بین می‌رود. لذا صرفاً برای فرار از صیام سفر کردن حرام خواهد شد.