سر رشته دولت ای برادر به کف آر

سر رشته دولت ای برادر به کف آر

وین عمر گرامی به خسارت مگذار

سر رشته دولت” یعنی راز و رمز راه، یعنی متوجه باش که رمز راه و سرِّ حرکت به سوی خدا دستت بیاید.
خودِ شاعر این سر رشته و رمزِ راه را بیان می‌کند:
«یعنی همه جا با همه کس در همه کار»

«همه جا» یعنی هر جایی که هستی، ایران، مشهد، قم، تهران، همدان، تبریز؛ هر جا که هستی، هر جا که مورد رضای پروردگار باشد، ــ نه کشورهای کفر که اقامت در آنها مورد رضای خدا نیست و انسان را در آن فضا می‌برد و گرفتار می‌کند، مگر اینکه با اجازه باشد. ــ

«با همه کس» یعنی با این و آن می‌نشینی، با این صحبت می کنی یا معامله می کنی.

«در همه کار» یعنی هر کاری و اشتغالی که داری، عالِم هستی، مبلِّغ هستی، طبیب هستی، ولی فکر تو در این طبابتْ فکر دنیا نباید باشد.

خلاصۂ سررشته:
«یعنی همه جا با همه کس در همه کار
پیدا و نهفته، چشم دل جانب یار»
این می شود “سررشته دولت“. هر کس برای خودش کاری دارد؛ باید ببینی دلت کجاست؛ یکی باغبان است، یکی زارع، یکی کفاش.
این مهم نیست که کار افراد چیست! مهم آن است که دل کجاست.

آیت الله سید محمد محسن حسینی طهرانی قدّس الله سرّه

شرح دعای ابوحمزه ثمالی، جلسه دوم، سنه ۱۴۳۸.
#سلوک #توحید #قلب

برچسب ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن