جلسه ۱۲ درس خارج فقه، مبحث حج
موضوع: استطاعت
سخنران: حضرت آیت اللـه حاج سیّد محمّد محسن حسینی طهرانی – تاریخ: ۱۴۲۸ ه.ق
[button color=”orange” size=”small” link=”http://file.pormatlab.com/kimiyasaadat/haj012.mp3″ icon=”” target=”false”]دریافت صوت[/button]
[button color=”red” size=”small” link=”http://file.pormatlab.com/kimiyasaadat/haj012.pdf” icon=”” target=”false”]دریافت متن[/button]
چکیده:
۱- عرض شد روایات سه مرحله را بیان می‌کنند: ۱- راحله ۲- رکوب و مشی ۳- فقط مشی. لذا در روایاتی داریم که حج بر «من أطاق المشئ من المسلمین» واجب است به عنوان حجهالاسلام یا در روایات دیگری حتی شخص مدیون اگر بتواند باید برود.
۲- در روایت امام صادق علیه‌السلام در مورد حجهالوداع که می‌فرمایند: «اکثر حجاج با رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم مشاه بودند» اولاً تأکید بر حجهالاسلام واجب می‌کند ولواً مشیاً و با صعوبت، ثانیاً از این روایت جنبۀ الزام برداشت می‌شود نه جنبۀ استحباب و در روایات زیادی امام تصریح بر وجوب دارند و جای تعجب است که آقایان خودشان را راحت کرده‌اند و می‌گویند مستحب است.
۳- در اکثر روایاتی که «راحله» و یا «رکوب و مشی» یا سایر معدات را نقل می‌کند، این موارد موضوعیت ندارند بلکه افراد در شرایط مختلف می‌توانند از هر کدام بر حسب حال خود از آنها استفاده کنند و این واجب مطلق را با یکی از شرایط انجام دهند.