نقش آهن در سلامت کودک

وی افزود: کودکی که به دنیا می‌آید تا چهار ماهگی می‌تواند از آهن موجود در شیر مادر یا شیرخشک استفاده کند تا این سن، آهن به میزان کافی به بدن کودک می‌رسد.

ایشان خاطرنشان کرد: از ماه چهارم به بعد کودک به آهن نیاز بیشتری دارد و شیرمادر یا شیرخشک به تنهایی آهن موردنیاز او را تأمین نمی‌کند. بنابراین مکمل آهن به کودک خورانده می‌شود که باید جایگاه خاصی در غذای کمکی کودک داشته باشد.

دکتر بیدارپور یادآور شد: متأسفانه گاهی مادر به‌علت تصورات اشتباهی مثل خراب شدن دندان، از دادن قطره آهن به کودک خودداری کرده و کودک را با خطر کم خونی فقر آهن مواجه می‌کند.

وی تصریح کرد: کودکان نارس و آن دسته که زودتر از موعد به دنیا آمده‌اند، نوزادانی که پیش از یک ماهگی از شیر گاو استفاده کرده‌اند، نوزادانی که از شیرخشک تقویت نشده با آهن استفاده کرده‌اند، نوزادانی که پس از شش ماهگی مکمل آهن دریافت نکرده‌اند و کودکان یک تا پنج ساله‌ای که در روز بیش از ۷۱۰میلی‌لیتر شیر گاو، شیر بز یا شیر سویا مصرف می‌کنند، از نظر فقر آهن در گروه پرخطر هستند.

ایشان گفت: هم‌چنین کودکانی که مادران آنها به‌هنگام بارداری کم خونی فقر آهن داشته‌اند، کودکان مبتلا به عفونت‌های ریوی در زمستان و عفونت‌های گوارشی در فصل تابستان و کودکانی که مبتلا به کمبود ریزمغذی ویتامین A و D هستند باید از نظر کم‌خونی فقر آهن بررسی شوند.

بیدارپور افزود: طبق نتایج تحقیقات، کودکانی که آهن کافی دریافت نمی‌کنند در سنین مدرسه یادگیری ضعیفی دارند و زودتر خسته می‌شوند در حالی که کودکانی که آهن کافی دریافت می‌کنند، قادرند زودتر مواد درسی را بیاموزند و کمتر دچارخستگی می‌شوند.

وی ناخن‌های قاشقی و اختلال بلع از جمله علائم فقر آهن شدید در کودک است اما خستگی یا ضعف، پوست رنگ پریده، بی‌اشتهایی، کوتاهی نفس، التهاب زبان، دشواری حفظ دمای بدن، افزایش احتمال بروز عفونت، ضربان قلب نامنظم، مشکلات رفتاری و ولع غیرمعمول نسبت به مواد غیرتغذیه‌ای مانند یخ، خاک یا نشاسته خالص نیز جزو علایم بارز این عارضه است.

ایشان خاطرنشان کرد: آهن موجود در شیر مادر آسان‌تر از آهن موجود در شیر خشک جذب می‌شود و اگر امکان تغذیه با شیر مادر وجود ندارد، باید از شیر خشک‌های غنی شده با آهن استفاده کرد، شیر گاو منبع خوبی از آهن برای کودک نیست و در اطفال کمتر از یکسال توصیه نمی‌شود.

بیدارپور یادآور شد: در کودکان بزرگ‌تر بهترین منابع آهن در زرده‌ی تخم مرغ، گوشت قرمز، جوجه، ماهی، حبوبات و سبزی با برگ‌های تیره نهفته است، برای جذب بهتر آهن نیز می‌توان از طالبی، توت‌فرنگی، آلو، کیوی و کلم بروکلی که سرشار از ویتامین C است، استفاده کرد.

.