اطلاعات عمومی

آشنایی با سدوم

جنس سِدوم گونه‌های زیادی که در اینجا به برخی از گونه‌های کند رشد آن که مناسب استفاده به عنوان زمین‌پوش هم هستند اشاره می‌شود.

اندازه برگساره، شکل و رنگ آن بسیار متنوع است اما همگی دارای برگ‌های گوشتی و ضخیم بوده و به راحتی له می‌شوند.

سدوم ها هم مثل کراسولاها می باشند.در بافت گوشتی خود آب ذخیره کرده و ولی چون سوخت و ساز گیاه بالاست باید زود به زود آبیاری شود.در ضمن در هوای خنک و روشن رنگ قرمز خود را حفظ میکنند و در هوای گرم گونه های دارای رنگدانه قرمز سبز میشوند.بنابراین این گیاه را نباید با کاکتوس در تراریوم یکجا کاشت.

گل‌های کوچک آن که به صورت خوشه‌ای تشکیل می‌شوند ستاره‌ای شکل بوده و در بعضی گونه‌ها به طور کامل نمایان هستند. همگی در خاک‌های معمولی بدون مراقبت خاصی رشد می‌کنند. گیاهان جدید به آسانی از طریق قلمه ساقه یا برگ تکثیر می‌شوند. چهار گونه سدوم سرما را به حد کاقی تحمل می‌کنند که به شرح زیر می‌باشند:

نیازها: سدوم‌ها از نظر شرایط دمایی متنوع بوده اغلب در آفتاب کامل تا سایه نسبی رشد می‌کنند و نیاز آبی آن‌ها بر خلاف کاکتوس متوسط تا زیاد میباشد است.

افزایش: گونه‌های مختلف سدوم را می‌توان با کاشت بذر، تقسیم بوته و یا ریشه‌دار کردن قلمه زیاد کرد.حتیبرگ های این گیاهان در صورت تماس با خاک همانجا ریشه دار شده و یک گیاه جدید را ایجاد میکنند.

Goldmoss sedum) S. acre): دارای برگ‌های کوچک خزه مانند به رنگ سبز روشن است. گل‌های آن زرد رنگ و در اواخر بهار ظاهر می‌شود. ساقه‌های رونده آن شاخه‌های کوتاهی به طول ۵ تا ۵/۷ سانتی‌متر تشکیل می‌دهند. این گیاه می‌تواند برای پر کردن فضای خالی بین سنگفرش‌ها و در میان صخره‌ها و یا پوشاندن سطوح کوچک به کار رود.

سدوم

S. album: دارای برگ‌ها به تقریب استوانه‌ای شکل به طول ۵/۱ سانتی‌متر است که گاهی به سرخی می‌گرایند. خوشه‌هایی از گل‌های سفید متمایل به صورتی در اوایل تابستان در بالای برگساره ایجاد می‌شود.

سدم

S. anglicum: دارای برگساره سبز تیره و خزه مانند است که گل‌های سفید متمایل به صورتی آن در بهار ظاهر می‌شود.

سدوم

S. linear: این گونه بومی ژاپن بوده و تا ارتفاع ۳۰ سانتی‌متر رشد می‌کند. برگ‌های باریک به طول ۵/۲ سانتی‌متر به رنگ سبز روشن تشکیل می‌دهد (رقم ‘Variegatum’ دارای برگ‌های با حاشیه سفید است). خوشه‌هایی از گل‌های زرد در اواخر بهار و اوایل تابستان روی این گیاه ظاهر می‌شود.

سدوم

S. spurium: این گونه بومی شمال ایران ترکیه و منطقه قفقاز هستش و دارای برگ‌های گرد و ضخیم به طول و پهنای ۵/۲ سانتی‌متر است که روی ساقه‌های رونده آن به شکل طوقه‌ای و کم‌ تراکم تشکیل می‌شود. خوشه‌های متراکمی از گل‌های صورتی در اواخر تابستان ظاهر می‌شود. رقم رایج آن ‘Dragon Blood’ است که دارای برگ‌های برنزه و گل‌های قرمز صورتی است.

چندین گونه سدوم مناسب کاشت در مناطق گرم است که می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

S. confusum (سدوم مکزیکی) (اغلب به عنوان S. ameamecanum فروخته می‌شود): دسته‌هایی از ساقه‌های پهن‌شونده رو به بالا به ارتفاع ۱۵ تا ۳۰ سانتی‌متر تشکیل می‌دهد. برگ‌های زبان مانند آن به طول حدود ۴ سانتی‌متر به رنگ سبز روشن و براق بوده که به صورت دسته‌های طوقه‌ای به سمت انتهای ساقه‌ها تشکیل می‌شوند. گل‌های بهاره آن به رنگ زرد و در خوشه‌های متراکم تشکیل می‌شوند.

سدوم

S. sediform: بومی مدیترانه بوده و دارای برگ‌های باریک و ضخیم به رنگ آبی خاکستری و به طول حدود ۴ سانتی‌متر است که نزدیک همدیگر روی ساقه‌هایی که ارتفاع آن‌ها ممکن است به ۴۰ سانتی‌متر برسد، تشکیل می‌شوند. گل‌های تابستانه آن به رنگ سفید متمایل به سبز است.

سدوم

S. reflexum: مشابه گونه قبل بوده اما طول برگ‌های آن کوتاه‌تر (۵/۲ سانتی‌متر) و گل‌ها زرد رنگ است.

سدوم

S. rubortincum: دارای برگ‌های استوانه‌ای به طول حدود ۵/۲ سانتی‌متر است که به طور محکم روی ساقه‌های خزنده تشکیل شده و پوششی به ارتفاع ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر تشکیل می‌دهند. هر برگ سبز در انتها به رنگ قهوه‌ای متمایل به قرمز است. برگساره ممکن است در آفتاب کامل به طور کامل به رنگ قرمز برنزه درآید. گل‌های بهاره، به رنگ زرد با ته رنگ قرمز است.