جلسه ۳ شرح حدیث عنوان بصری
موضوع: کیفیت هدایت و دستگیری توسط امام معصوم علیه السلام
سخنران: حضرت آیت اللـه حاج سیّد محمّد محسن حسینی طهرانی
عبارت: انی رجل مطلوب و مع ذلک لی أوراد فی کل ساعه من آناء اللیل والنهار فلا تشغلنی عن وردی
تاریخ: ۱۶ صفر ۱۴۱۹ – مدت زمان: ۱:۱۰:۴۸
فهرست:
- امام صادق علیه السلام معذوریت خود را نسبت به ارتباط با عنوان بصری در دو جنبه شخصی و اجتماعی بیان میکنند
- بر اساس عبارت «انی رجلٌ مطلوب» آیا موانع اجتماعی و تحت المراقبه بودن امام علیهالسلام مانع از هدایت و دستگیری حضرت نسبت به افراد می‌شود؟
- اختلاف کیفیت ارتباط و مراوده ائمه اطهار علیهم السلام با مردم بر اساس اختلاف شرایط اجتماعی و حکومتی
- ارزش و اعتبار سخنان اهل علم به ارزش و اعتبار اصل و ریشه آن که ائمه اطهار علیهم السلام می‌باشد برمیگردد.
- انتساب و از خود دیدن مطالب عالیه و راقیه ائمه اطهار خیانت به ساحت مقدس ایشان می‌باشد
- عصمت و طهارت مطلقه ائمه معصومین علیهم السلام دلیل جاودانه بودن گفتار و رفتار و کردار ایشان می‌باشد
- از آنجایی که هدایت عبارت است از ایجاد ربط میان نفس با مبدأ أعلی لذا در مسأله هدایت تفاوتی میان حضور و غیبت امام نمی‌باشد
- ولایت ائمه معصومین علیهم السلام با شراشر وجود همه افراد معیت داشته و حضور و غیبت در آن راه ندارد.
- مرحوم حداد رضوان الله علیه به مرحوم علامه طهرانی می‌فرمودند: اگر تو در غرب عالم باشی و من در شرق عالم، کیفیت ارتباط و ولایت من نسبت به تو هیچ تفاوتی نمیکند
- علت وجود حالت تجرّد و سبکی در مجالس سید الشهداء علیه السلام حضور معنوی حضرت و اتّصال نفس افراد با ملکوت و سرّ امام می‌باشد
- توضیحی راجع به کیفیت ولایت و احاطه و اشراف امام زمان علیه السلام نسبت به عالم هستی
- مراد امام صادق علیه السلام از عبارت «انی رجلٌ مطلوب» این است که در مسأله هدایت ارتباط ظاهری و حضوری ملاک نمی‌باشد.
- توضیحی راجع به این حدیث شریف: انَّ لِلّهِ فی أیام دَهرکم نفحات ألا فتعرَّضولها.
- توضیحی در ارتباط با فرمایش امام حسن عسگری علیه السلام مبنی بر کیفیت احاطه و اشراف ولایت امام معصوم علیه السلام در دستگیری و هدایت افراد.
- ذکر حکایتی بسیار عجیب از مرحوم انصاری رضوان الله علیه مبنی بر تنبّه و بیداری شخصی نسبت به حقانیت راه حق و عرفان و قابلیت همه افراد برای ادراک صفات جمالیه و جلالیه پروردگار.
- اختلاف کیفیت تربیتی مرحوم قاضی نسبت به افراد بر اساس شرایط وجودی و نفسانی ایشان.
- ذکر حکایتی در ارتباط با گمراهی یکی از شاگردان مرحوم علامه طهرانی به دلیل عدم اطاعت و انقیاد نسبت به مطالب و دستورات ایشان.