جلسه ۸۱ درس خارج فقه، مبحث حج
موضوع: استطاعت
استاد: حضرت آیت اللـه حاج سیّد محمّد محسن حسینی طهرانی – تاریخ: ۱۳ ذی القعده الحرام ۱۴۳۰ ه.ق
[button color=”orange” size=”small” link=”http://file.pormatlab.com/kimiyasaadat/haj081.mp3″ icon=”” target=”false”]دریافت صوت[/button]
[button color=”red” size=”small” link=”http://file.pormatlab.com/kimiyasaadat/haj081.pdf” icon=”” target=”false”]دریافت متن[/button]
خلاصه:
۱- با توجه به آیۀ شریفه «و أذّن فی الناس بالحج یأتوک رجالاً و علی کل ضامرٍ یأتین من کل فج عمیق» میزان اهتمام شارع نسبت به تکلیف مشخص می‌شود و با توجه به این مطالب است که مجتهد می‌تواند تحول اساسی در استنباط خود ایجاد کند.
۲- روایات بسیاری وجود دارد که اتیان حج را به هر مشقت و سختی لازم و واجب می‌داند و حتی در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم اکثر حجاج مشیاً حج را انجام می‌دادند و سختی زیادی را تحمل می‌کردند، حال با توجه به این قرائن چگونه می‌توان استطاعت برای حج را اختیاری دانست؟ و یا حتی قائل به جواز اسقاط آن شد؟ از طرف دیگر این حج در زمان رسول خدا اگر حجه‌الاسلام بوده، چگونه با روایات ضرورت زاد و راحله برای حج سازگار است؟ زیرا امکان اینکه قائل شویم حج زمان پیامبر برای استقرار اسلام ضروری بوده و بعداً به آن شدّت و حدّت نخواهد بود، نیست. به دلیل آنکه اولاً فرقی بین حجه‌الاسلام در زمانهای متفاوت نیست و ثانیاً این کیفیت حج زمان پیامبر از زبان امام صادق علیه‌السلام نقل می‌شود برای بیان احکام حج.