جلسه ۶۹ درس خارج فقه، مبحث حج
موضوع: استطاعت
استاد: حضرت آیت اللـه حاج سیّد محمّد محسن حسینی طهرانی – تاریخ: ۱۱ جمادی الاول ۱۴۳۰ ه.ق
[button color=”orange” size=”small” link=”http://file.pormatlab.com/kimiyasaadat/haj069.mp3″ icon=”” target=”false”]دریافت صوت[/button]
[button color=”red” size=”small” link=”http://file.pormatlab.com/kimiyasaadat/haj069.pdf” icon=”” target=”false”]دریافت متن[/button]
چکیده:
۱- اگر مکلف در موضعی شک کند که مولا قیدی را در تحت دائره طلب قرار داده است یا در فوق دائره طلب قرار داده است که نتیجۀ آن مشروط یا مطلق شدن قید است، اصل عملی چه اقتضاء می‌کند؟
۲- مرحوم آقا در بسیاری از موارد می‌فرمودند: ما مواردی را به افراد می‌گوئیم و آنها برداشت یک حکم مشروط می‌کنند لذا خود را بوسیله‌ای فارغ از اجرای حکم می‌کنند!!
۳- در جایی که شک داشته باشیم در قیدیت که آیا مکلف اختیار دارد که این قید را انجام دهد یا ترک کند، بر اساس اصل اطلاق، آن را به جنبۀ قیدیت عقلیه اقدام می‌کنیم و در استطاعت حج نیز همین مسأله جاری خواهد بود. البته در مسألۀ استطاعت شکی وجود ندارد که در تحت دائرۀ طلب است و یک مسألۀ مفروض‌الوجود است. ولی بسیاری آمده‌اند این مسألۀ واضح و روشن را تبدیل به یک غول بی شاخ و دم کرده‌اند و مردم را از حج محروم کرده‌اند!!
۴- بنابراین تعریف، واجب مشروط عبارت می‌شود از: واجبی که مکلف حق انتخاب برای خودش دارد که با تحقق آن موضوع آن حکم هم به او مترتب بشود و با عدم اختیار موضوع، حکم بر او مترتب نشود.
۵- اولیاء الهی می‌فرمودند: مجتهد باید متصل باشد تا بتواند احکام را استنباط کند و الاّ ادراک صحیحی از احکام پیدا نمی‌کند و لذا مسألۀ حج به این سادگی نیست بلکه خیلی بالاتر از این حرفهاست.