جلسه ۸۴ درس خارج فقه، مبحث حج

موضوع: استطاعت
استاد:  حضرت آیت اللـه حاج سیّد محمّد محسن حسینی طهرانی – تاریخ: ۲۹ ذی القعده الحرام ۱۴۳۰ ه.ق

[button color=”orange” size=”small” link=”http://file.pormatlab.com/kimiyasaadat/haj084.mp3″ icon=”” target=”false”]دریافت صوت[/button]

[button color=”red” size=”small” link=”http://file.pormatlab.com/kimiyasaadat/haj084.pdf” icon=”” target=”false”]دریافت متن[/button]

خلاصه:

۱- آیاتی که در جلسات قبل قرائت شد و راجع به آنها بحث شد، خوب نشان داد که مسئلۀ حج یک مسئله‌ایست که بای نحو کان باید انجام شود. چرا که در آنها، اعلان انشائی است و در اعلان انشائی تحقق خارجی بای نحو کان بایستی محقق شود و لذا کیفیت آن را در آیات مطرح نمی‌سازد.

۲- روایاتی که در مقام بیان و شرح این وجوب هستند با اینکه شرایط و ضروریات بدیهی تحقق خارجی حج را بیان می‌کنند، لکن در بعضی موارد تأکید و تصریح بیشتری از آیات بر وجوب حج دارند که در بعضی از روایات می‌فرمایند: ولو علی حمار ابتر مقطوع الذنب یا بر شتر ضامری که نحیف است و حتی لنگان لنگان؛ و حتی حضرت ابراهیم که مشرع حج بود آن را رجالاً تشریع کرده بود در حالی که حضرت ابراهیم در فلسطین بود و بین فلسطین تا مکه بیش از سیصد فرسخ راه است و خود این مسئله تأکید را می‌رساند که حتی اگر سالیان متمادی طول بکشد تا به حج برود، اهمیّت دارد و بایستی برود چه رسد به الان که چند ساعته می‌رسند.

۳- با توجه به اینکه وجوب حج یک وجوب اطلاقی شد، موانعی مانند بیماری و امثال آنها که وجوب، واجبات مطلق دیگر مانند صلاه را نمی‌تواند ساقط کند، در حج نیز نمی‌تواند مسقِط باشد و با این لحاظ بسیاری از مسائلی که راجع به استطاعت شنیده‌ایم تغییر می‌کند.