جلسه ۷۱۲ درس فلسفه، کتاب اسفار
استاد: حضرت آیت اللـه حاج سیّد محمّد محسن حسینی طهرانی
تاریخ: ۹ جمادی الثانی ۱۴۳۱
خلاصه:
۱ ثبوت اشیاء در علم ازلی حق تفاوتی بین مبدعیات و زمانیات باقی نمی‌گذارد. ۲ صور علمیّه در علم عنایی حق قدیم و باقی به بقاء ذات می‌باشند. ۳ تعدّد اراده از ذات بحت و بسیط مستحیل است لذا تمامی موجودات اعم از مادی و مجرد موجودند. ۴ نفس اراده ذات موجب مصلحت خارجیه است زیرا ماوراء ذات چیزی نیست تا اراده منطبق بر آن شود. ۵ تخلّف بین اراده و مراد مستحیل است. ۶ علّت بدا در مکاشفات جهل رائی نسبت به علت اخیره متصله به عالم شهادت است. ۷ ثبوت عالم ماده مانند ثبوت مجردات است در علم عنائی حق، فلذا حادث زمانی نداریم. ۸ در مثال زمان نیست گرچه ترتب و تقدم و تأخر وجود دارد و تشبیه آن به قبض و بسط انگشتان دست از باب تقریب ذهن.