چربی موثر در پیشگیری از ابتلا به بیماری چشم دیابتی

پرمطلب: نتایج یک تحقیق جدید نشان می‌دهد یک نوع خاص چربی که تصور می‌شد تنها در پوست وجود دارد، در چشم هم وجود دارد و احتمالا نقش عمده‌ای در پیشگیری از ابتلا به بیماری رتینوپاتی دیابتی (چشم دیابتیک) ایفا کند.

به نقل از پایگاه اینترنتی ساینس دیلی، رتینوپاتی دیابتی (Diabetic retinopathy) یکی از ناتوان کننده‌ترین عوارض دیابت و عامل اصلی موارد جدید کاهش بینایی در بزرگسالان محسوب می‌شود.

این عارضه به دلیل تغییرات ایجاد شده در رگ‌‌های خونی رخ می‌‌دهد. وقتی عروق خونی در شبکیه آسیب می‌بینند ممکن است باعث نشت مایع یا خون و یا منجر به رشد شاخه‌‌های عروقی شکننده و کلاف مانند شوند که تخریب شبکیه و در نتیجه ارسال تصاویر تار و یا کج و معوج از شبکیه به مغز را در پی دارد.

مطالعه محققان دانشگاه ایالتی میشیگان اولین مطالعه ای است که نشان داد یک نوع خاص لیپید یا چربی که گمان می‌رفت تنها در پوست وجود دارد، در چشم نیز وجود دارد و می‌تواند نقش عمده ای در پیشگیری از ابتلا به بیماری رتینوپاتی دیابتی داشته باشد.

ژولیا بوسیک نویسنده ارشد این مطالعه و استاد روانشناسی گفت: مطالعه ما به کشف غیرمنتظره ای منجر شد مبنی بر اینکه ارتباطات میان سلول‌ها در رگ‌های خونی شبکیه شامل لیپیدهای زنجیره بلند غیرمعمولی است که از نشت رگ‌های خونی جلوگیری کرده و احتمالا مانع ابتلا به بیماری رتینوپاتی دیابتی می‌شوند.

رگ‌های خونی در شبکیه توسط ساختارهایی به نام اتصالات بی‌منفذ به هم متصل می‌شوند؛ اتصالات بی‌منفذ بخشی از سد خونی شبکیه هستند که یک دیوار تقریبا غیرقابل نفوذ را تشکیل می‌دهند.

محققان نشان دادند که این ساختارهای اتصال، حاوی امگا مرتبط با سرامید های زنجیره بسیار بلند آسیل (acyl) لیپیدهای بلند هستند که به نظر می‌رسد موجب تقویت این سد خونی در شبکیه می‌شوند.

دیابت می‌تواند رگ‌های خونی را در معرض سطوح بالای گلوکز و مقادیر ناسالم چربی‌هایی قرار دهد که توازن مواد مغذی را که در سراسر بدن حمل می‌شوند، به هم می‌زند.

زمانی که این توازن به هم می‌خورد، رگ‌های خونی نشت می‌کنند و شکننده می‌شوند که به ابتلا به رتینوپاتی دیابت منجر می‌شود.

اما به نظر می‌رسد که این لیپیدهای زنجیره بلند و آنزیم‌هایی که آنها را تولید می‌کنند می‌توانند از شبکیه و رگ‌های خونی آن محافظت کنند.

در صورت ابتلای افراد به دیابت، آنزیمELOVL4 به واسطه این بیماری سرکوب می‌شود که توانایی آنزیم را برای تولید این لیپیدهای مفید و پیشگیری از آسیب بیشتر کاهش می‌دهد.

این تحقیق در مجله Diabetes منتشر شده است.