سکته نخاعی علل علائم و درمان

مجله اینترنتی پرمطلب : یک “سکته نخاعی” به واسطه قطع جریان خون به نخاع رخ می‌دهد. عدم تأمین خون کافی موجب می‌شود تا نخاع اکسیژن و مواد مغذی مورد نیاز خود برای ارائه عملکرد درست را دریافت نکند.

هرگونه اختلال در جریان خون می‌تواند به نخاع آسیب وارد کرده و ارتباط آن با قسمت‌های دیگر بدن را متوقف کند. نخاع از تکانه‌های عصبی برای برقراری ارتباط با بخش‌های مختلف بدن استفاده می‌کند. در موارد شدید سکته نخاعی، فقدان ارتباط می‌تواند موجب فلج شدن بیمار شده و ممکن است زندگی وی را در معرض خطر قرار دهد.
برخلاف سکته‌های دیگر، سکته‌های نخاعی به طور معمول خون‌رسانی به مغز را مختل نمی‌کنند. با این وجود، دلایل مشابهی موجب وقوع آن‌ها می‌شوند.
بیشتر سکته‌های نخاعی ایسکمیک هستند، به این معنی که انسداد رگ‌های خونی به واسطه لخته‌های خون موجب بروز آن‌ها می‌شوند. در موارد نادر، خونریزی از رگ‌های خونی می‌تواند موجب یک سکته نخاعی شود. این نوع از سکته به نام سکته هموراژیک شناخته می‌شود.

علائم

یک سکته نخاعی به واسطه اختلال در جریان خون به نخاع رخ می‌دهد. علائم سکته‌های نخاعی با توجه به مکان وقوع سکته در ستون فقرات ممکن است آر فردی به فرد دیگر متفاوت باشند. شدت آسیب نیز بر علائمی که فرد تجربه می‌کند تأثیرگذار خواهد بود.
نشانه اولیه یک سکته نخاعی درد ناگهانی و شدید در گردن و پشت است. از علائم دیگر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
اسپاسم‌های عضلانی
دشواری در حرکت
بی‌حسی
بی‌اختیاری، از دست دادن کنترل مثانه
احساس سوزن سوزن شدن
ضعف عضلانی
دشواری در تنفس
فلج
در موارد شدید، یک سکته نخاعی می‌تواند موجب مرگ شود.

دلایل

بیشتر سکته‌های نخاعی به واسطه ایجاد تغییر در شکل رگ‌های خونی رخ می‌دهند. به عنوان مثال، دیواره رگ‌های خونی ممکن است ضخیم شده باشند که به تنگ شدن رگ‌ها منجر می‌شود. این شرایط می‌تواند گاهی اوقات از پیامدهای طبیعی افزایش سن باشد.
با این وجود، از دلایل خاص بروز یک سکته نخاعی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

کلسترول بالا
فشارخون بالا
بیماری قلبی یا سابقه خانوادگی ابتلا به بیماری قلبی
چاقی
دیابت
سیگار کشیدن
مصرف الکل
ورزش نکردن
تمام این عوامل فشار مضاعفی را بر سیستم قلبی عروقی وارد می‌کنند و احتمال آسیب‌دیدگی یا نقص در عملکرد رگ‌های خونی را افزایش می‌دهند.
به عنوان مثال، فشار خون بالا می‌تواند رگ‌های خونی را تضعیف کرده و به آن‌ها آسیب برساند که احتمال پارگی و خونریزی از رگ‌ها را افزایش دهد. این شرایط می‌تواند به بروز سکته منجر شود.
در برخی موارد، مشکلاتی در قلب یا رگ آئورت می‌توانند موجب سکته‌های نخاعی شوند. این مشکلات شامل فشار خون بسیار پایین یا کمبود جریان خون در رگ آئورت می‌شوند. در موارد نادر، پیچیدگی رگ‌های خونی می‌تواند موجب یک سکته نخاعی شود.

درمان

درمان سکته نخاعی به دلیل زمینه‌ای آن بستگی خواهد داشت. در موارد سکته نخاعی ایسکمیک، پزشک داروهایی را برای رقیق‌سازی خون و کاهش خطر تشکیل لخته‌های خون تجویز می‌کند که شامل داروهای ضد پلاکت و ضد انعقاد می‌شوند. از شایع‌ترین نمونه‌ها می‌توان به آسپرین اشاره کرد.
همچنین، برای مدیریت علائم بیماری و کاهش عوامل خطرآفرین برای سکته‌ای دیگر نیز ممکن است به تجویز دارو نیاز باشد.
به عنوان مثال، برای افرادی با فشار خون بالا یا کلسترول بالا، پزشک ممکن است داروهایی برای کنترل این عوامل تجویز کند.
برای فردی که به واسطه سکته فلج شده است، کاردرمانی و فیزیوتراپی ممکن است مفید بوده و به کسب مجدد قدرت حرکت کمک کند.
اگر فردی کنترل مثانه خود را از دست داده است، ممکن است به سوند ادراری نیاز داشته باشد.

عوارض بلندمدت

سکته‌های نخاعی با توجه به میزان آسیب و محل سکته می‌توانند عوارض شدید و بلندمدت به همراه داشته باشند.
از عوارض سکته نخاعی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
مشکلات حرکتی
بی اختیاری
فلج
اختلال در عملکرد جنسی
دردهای عضلانی، مفصلی، یا عصبی
اضطراب، افسردگی، یا اختلال استرس پس از سانحه

ریکاوری

احتمال ریکاوری کامل پس از تجربه یک سکته نخاعی وجود دارد. احتمال ریکاوری کامل به دلیل و محل سکته، میزان آسیب، موفقیت درمان، و وضعیت کلی سلامت فرد بستگی دارد.
با این وجود، افراد بسیاری عوارض طولانی مدت پس از یک سکته نخاعی را تجربه خواهند کرد و ممکن است به درمان بلندمدت یا ایجاد تغییر در سبک زندگی خود نیاز داشته باشند.
برای بیشتر مردم، تغییرات در سبک زندگی برای کاهش عوامل خطرآفرین و افزایش احتمال ریکاوری کامل ضروری هستند. از جمله این تغییرات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم و متعادل
ورزش منظم
ترک سیگار
کسب و حفظ وزن سالم
ترک الکل

منبع: عصر ایران