ادعیه و اذکار
صحیفه سجادیه / دعای آنحضرت به وقت شنيدن رعد (۳۶)
و كان مِن دعائِه عليهالسلام اِذا نَظَرَ اِلَى السَّحابِ وَ البرقِ وَ سَمِعَ صَوْتَ الرَّعْدِ
و كان مِن دعائِه عليهالسلام اِذا نَظَرَ اِلَى السَّحابِ وَ البرقِ وَ سَمِعَ صَوْتَ الرَّعْدِ
«دعاهنگامىکه به ابر و برق نظر مىکرد»
اَللَّهُمَّ اِنَّ هذَيْنِ ايَتانِ مِنْ اياتِكَ، وَ هذَيْنِ عَوْنانِ مِنْ
خداوندا، همانا اینها دو نشانه از نشانههاى تو، و دو خدمتگزار از
اَعْوانِكَ، يَبْتَدِرانِ طاعَتَكَ بِرَحْمَةٍ نافِعَةٍ اَوْ نَقِمَةٍ ضآرَّةٍ،
خدمتگزاران تو اند که در مقام فرمان بردنت به رحمتى سودمند یا عقوبتى زیانبخش
فَلا تُمْطِرْنا بِهِما مَطَرَ السَّوْءِ، وَ لا تُلْبِسْنا بِهِما لِباسَ الْبَلآءِ.
مىشتابند، پس به آندو باران عذاب بر ما مباران، و به آنها لباس بلا بر ما مپوشان.
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ اَنْزِلْ عَلَيْنا نَفْعَ هذِهِ
بار الها بر محمد و آلش درود فرست، و فایده و برکت این
السَّحآئِبِ وَ بَرَكَتَها، وَ اصْرِفْ عَنّا اَذاها وَ مَضَرَّتَها، وَ
ابرها را بر ما سرازیر کن، و آزار و زیانش را از ما بگردان، و به
لاتُصِبْنا فيها بِافَةٍ، وَلاتُرْسِلْ عَلى مَعايِشِنا عاهَةً. اَللَّهُمَّ وَاِنْ
آن بر ما آفتى مرسان، و بر معیشتمان آسیبى نفرست. خداوندا اگر
كُنْتَ بَعَثْتَها نِقْمَةً، وَ اَرْسَلْتَها سَخْطَةً، فَاِنّا نَسْتَجيرُكَ مِنْ
این ابر را براى عقوبت برانگیختهاى، و از راه خشم فرستادهاى، پس ما از خشمت به
غَضَبِكَ، وَ نَبْتَهِلُ اِلَيْكَ فى سُؤالِ عَفْوِكَ، فَمِلْ بِالْغَضَبِ
تو پناه مىبریم، و براى درخواست عفوت به سویت زارى مىکنیم، پس غضبت را
اِلَى الْمُشْرِكينَ، وَ اَدِرْرَحى نَقِمَتِكَ عَلَى الْمُلْحِدينَ. اَللَّهُمَّ
متوجه مشرکین ساز، و آسیاى عقوبتت را نسبت به ملحدان به گردش انداز. الهى
اَذْهِبْ مَحْلَ بِلادِنا بِسُقْياكَ، وَ اَخْرِجْ وَحَرَ صُدُورِنا بِرِزْقِكَ،
خشکى سرزمینهاى ما را به سقایت خود برطرف کن، و وسوسه قلوبمان را به رزق خود بیرون فرما،
وَ لاتَشْغَلْنا عَنْكَ بِغَيْرِكَ، وَ لاتَقْطَعْ عَنْ كآفَّتِنا مآدَّةَ بِرِّكَ،
و ما را از خود به غیر خود سرگرم مکن، و منبع نیکى خود را از همه ما دور نکن،
فَاِنَّ الْغَنِىَّ مَنْ اَغْنَيْتَ، وَ اِنَّ السّالِمَ مَنْ وَقَيْتَ، ما عِنْدَ اَحَدٍ
چه آنکه بىنیاز کسى است که تواش بىنیاز کنى، و سالم کسى است که تواش نگاه دارى، و احدى را در
دُونَكَ دِفاعٌ، وَ لا بِاَحَدٍ عَنْ سَطْوَتِكَ امْتِناعٌ، تَحْكُمُ بِما
برابرت قدرت دفاع نیست، و کسى در برابر سطوتت مقاومت نتواند کرد، به هر چه
شِئْتَ عَلى مَنْ شِئْتَ، وَ تَقْضى بِما اَرَدْتَ فيمَنْ اَرَدْتَ.
بخواهى بر هرکس – حکم مىرانى، و به آنچه اراده کنى در باره هر که اراده کنى فرمان مىدهى.
فَلَكَ الْحَمْدُ عَلى ما وَقَيْتَنا مِنَ الْبَلآءِ، وَ لَكَ الشُّكْرُ عَلى ما
پس سپاس تو را که ما را از بلا حفظ فرمودى، و شکر تو را بر
خَوَّلْتَنا مِنْ النَّعْمآءِ، حَمْداً يُخَلِّفُ حَمْدَ الْحامِدينَ وَرآئَهُ،
نعمتها که به ما مرحمت کردى، چنان حمدى که حمد حامدان را پشت سر گذارد،
حَمْداً يَمْلَأُ اَرْضَهُ وَ سَمآئَهُ، اِنَّكَ الْمَنَّانُ بِجَسيمِ الْمِنَنِ،
حمدى که آسمان و زمین را آکنده کند، که تویى مُنعم مواهب بزرگ،
الْوَهّابُ لِعَظيمِ النِّعَمِ، الْقابِلُ يَسيرَ الْحَمْدِ، الشّاكِرُ قَليلَ
بخشنده نعمتهاى عظیم، قبول کننده سپاس ناچیز، و پذیرنده
الشُّكْرِ، الْمُحْسِنُ الْمُجْمِلُ، ذُو الطَّوْلِ، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ،
شکر اندک، نیکوکار خوشرفتار، و بخشنده فراوان، خدایى جز تو نیست، و بازگشت همگان
اِلَيْكَ الْمَصِيرُ.
به سوى توست.
.:: فهرست سایر ادعیه صحیفه سجادیه ::.
