ادعیه و اذکار
صحیفه سجادیه / دعای آنحضرت به وقت تنگی رزق (۲۹)
وَ كانَ مِن دعائِه عليه السلام اِذا قُتِّرَ عَلَيهِ الرِّزقُ
وَ كانَ مِن دعائِه عليه السلام اِذا قُتِّرَ عَلَيهِ الرِّزقُ
«دعابه وقتى که روزى بر او تنگ مىشد»
اَللَّهُمَّ اِنَّكَ ابْتَلَيْتَنا فى اَرْزاقِنا بِسُوءِ الظَّنِّ، وَ فى اجالِنابِطُولِ
بار خدایا، ما را در روزیهامان به بدگمانى، و در مدت زندگى به آرزوهاى دراز
الْاَمَلِ، حَتَّى الْتَمَسْنا اَرْزاقَكَ مِنْ عِنْدِ الْمَرْزُوقينَ، وَطَمِعْنا
آزمودهاى، تا جائىکه روزیهاى تو را از روزىخواران خواستیم، و به آرزوى عمر طولانى
بِاَمالِنا فى اَعْمارِ الْمُعَمَّرينِ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ،
در عمر سالخوردگان طمع بستیم، پس بر محمد و آلش درود فرست،
وَهَبْ لَنا يَقيناً صادِقاً تَكْفينا بِهِ مِنْ مَؤُونَةِ الطَّلَبِ،. وَ
و ما را یقین راسخ بخش که بدان وسیله از رنج طلب و
اَلْهِمْناثِقَةً خالِصَةً تُعْفينا بِها مِنْ شِدَّةِ النَّصَبِ،
آرامشى خاص در دل ما انداز تا به آن از شدت تعب معافمان دارى،
وَ اجْعَلْ ما صَرَّحْتَ بِهِ مِنْ عِدَتِكَ فى وَحْيِكَ، وَ اَتْبعْتَهُ
و چنان کن که آنچه در قرآنت آشکارا وعده دادهاى، و از پى آن وعده
مِنْ قَسَمِكَ فى كِتابِكَ، قاطِعاً ِلاِهْتمامِنا بِالرِّزْقِ الَّذى
در کتابت سوگند یاد کردهاى ما را از دویدن دنبال آن روزیى که رساندنش را براى
تَكَفَّلْتَ بِهِ، وَ حَسْماً لِلاِْشْتِغالِ بِما ضَمِنْتَ الْكِفايَةَ لَهُ،
ما کفالت نمودهاى باز دارد، و مانع پریشانى خاطر ما شود نسبت به آنچه ضامن کفایت آن گشتهاى،
فَقُلْتَ وَ قَوْلُكَ الْحَقُّ الْاَصْدَقُ، وَ اَقْسَمْتَ وَ قَسَمُكَ الْاَبَرُّ الْاَوْفى:
پس چنین گفتهاى و گفته تو حق و راست است، و سوگند خوردهاى و سوگندت راستترین و رساترین است:
«وَ فِى السَّماءِ رِزْقُكُمْ وَ ما تُوعَدونَ»، ثُمَّ قُلْتَ: «فَوَرَبّ
«و روزى شما و آنچه به شما وعده شده در آسمان است»، سپس گفتهاى: «پس به پروردگار
السَّماءِ وَ الْاَرْضِ اِنَّهُ لَحَقّ مِثْلُ ما اَنّكُمْ تَنْطِقُونَ».
آسمان و زمین سوگند همان گونه که شما سخن مىگویید این سخن حق است».
.:: فهرست سایر ادعیه صحیفه سجادیه ::.
