جلسه ۸۷ شرح حدیث عنوان بصری
تاریخ: ۵ ربیع الثانی ۱۴۲۴ هجری قمری
موضوع: کیفیت تأثیر اعمال و رفتار انسانها بر نفس و ملکوت آنها
فقره: و جمله اشتغاله فیما امره تعالی به و نهاه عنه
[button color=”orange” size=”small” link=”http://file.pormatlab.com/kimiyasaadat/onvan87.mp3″ icon=”” target=”false”]دریافت صوت[/button]
فهرست:
- حقیقت نفس انسان عبارت است از پدیدهای که خداوند متعال آن را از مقام توحید و بساطت به مراتب تعینات و عالم کثرت نزول داده تا در سایه تربیت صحیح به مرحله تکامل و فعلیت برسد
- توضیحی راجع به سخن پیامبر اکرم صلوات الله علیه: ومن اقترفَ ذنباً فارقه عقلٌ لن یعُد ابداً
- توضیحی راجع به کیفیت تبدیل سیئات به حسنات بر طبق آیه شریفه: (فَأُوْلئِک یبَدِّلُ اللَّهُ سَیئاتِهِمْ حَسَناتٍ)
- ذکر حکایتی مبنی بر تغییر حال شخصی که به دستور توبه مرحوم علاّمه طهرانی عمل کرده بود
- سید الشهداء علیه السلام بر اساس اینکه مظهر اتم صفات رحمانیه و رحیمیه پروردگار می‌باشد، حرّبن یزید ریاحی را مورد رحمت و مغفرت خویش قرار میدهد
- تأکید بزرگان و اولیاء الهی مبنی بر اینکه انسان همواره باید خود را در موقعیت گذشتگان و اهلِ عِبَر قرار دهد
- سلوک عبارت است از درست اندیشیدن و بررسی دقیق و عاقلانه قضایا و در نهایت تطبیق عمل بر اساس آن اندیشه صحیح و توحیدی
- امیرالمؤمنین علیه السلام شخصی را که بدون اذن حضرت، زبیر را در جنگ جمل به قتل رساند توبیخ کرده و وعده آتش به او دادند
- خداوند متعال برای هر فرد یک حصه و سهم از وجود مرتبط با نظام تکوین مقدر نموده است که در صورت تربیت صحیح آن به مرتبه کمالی وجودخویش خواهد رسید.
- کیفیت تأثیر اعمال و رفتار انسانها در روح و ملکوت ایشان
- بیان علل و فلسفه باطنی احکام و دستورات دینی بر عهده پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و کسانی می‌باشد که به حقیقت احکام و تکالیف الهی احاطه و اشراف کامل داشته باشند
- تأکید مرحوم علاّمه طهرانی بر اقامه نماز جماعت در اول وقت و پرهیز از تأخیر آن به منظور حضور افراد و مؤمنین
- ذکر حکایتی مبنی بر تأثیر نماز اول وقت همراه با اذن و اقامه
- هر یک از احکام و دستورات دینی دارای اثری خاص بر ملکوت انسان می‌باشد.
- انجام عمره مفرده بیش از یک مرتبه در کمتر از ده روز حرام و در طول یک ماه دارای کراهت شدید می‌باشد.
- سخن مرحوم علاّمه طهرانی به شخصی که با وجود زن و فرزند دائماً به زیارت خانه خدا و عتبات عالیات می رفته است.
- ذکر حکایتی مبنی بر اهمیت رسیدگی افراد نسبت به امور یتیمان.