جلسه ۱۵۴ شرح حدیث عنوان بصری
تاریخ: ۳ جمادیالاول ۱۴۲۹ هجری قمری
موضوع: لزوم فراغت قلب در هنگام تلقی مطالب اولیاء الهی ومسائل حق
فقره: ثلاثه فی ریاضه النفس و ثلاثه فی الحلم و ثلاثه فی العلم… ففرغت قلبی له
[button color=”orange” size=”small” link=”http://file.pormatlab.com/kimiyasaadat/onvan154.mp3″ icon=”” target=”false”]دریافت صوت[/button]
فهرست:
- انسان باید در مواجهه با اولیاء دین قلب خود را فارغ کند
- گفتار فاسد بعضی از علماء شیعه مبنی بر اینکه تشکیل سقیفه بنابر مصلحت اسلام بوده است.
- ارتباط انسان با افراد ناشایست در روح، نفس و چهره انسان تأثیر ناسزا میگذارد
- معنای نفس محکم و نفس متشابه
- کیفیت معرفی ولایت أمیر ألمومنین (علیه السلام) در روز غدیر.
- مولوی از برترین مفاخر شیعه است.
- آن معرفتی که جبرییل در مقام خود به ذات خدا دارد، بواسطه امیرالمومنین است.
- امیرالمومنین منشاء احکام است.
- کلمه امیرالمومنین فقط مختص به علی ابن ابیطالب است و اطلاق آن حتی به ائمه دیگر نیز حرام می‌باشد.
- روایت ابن فهد حلی از حضرت صدیقه کبری: من أصعد الی الله خالص عبادته، أهبط الله إلیه أفضل مصلحته.
- از دیدگاه عارف هیچ فرقی بین نماز واجب و مستحب نمی‌باشد.
- تبیین گفتار بزرگان مبنی بر اینکه حال انسان باید در مشاهد مشرفه مانند حال انسان در غیر مشاهد مشرفه باشد،
- ولایت مکان و زمان خاص ندارد.
- حکایت مرحوم آیت الله گلپایگانی پیرامون اینکه انسان باید کلیه امورش را به خدا بسپارد.