جلسه ۷۱۱ درس فلسفه، کتاب اسفار
استاد: حضرت آیت اللـه حاج سیّد محمّد محسن حسینی طهرانی
تاریخ: ۸ جمادی الثانی ۱۴۳۱
خلاصه:
۱ آنچه که مدّ نظر شارع مقدس است تعبّد مکلّفین و اتیان عمل با رعایت موازین آن است که از جمله آن صلاه استسقاء می‌باشد و اما آمدن باران و نیامدن آن به مصلّی مرتبط نیست و ذکر حکایتی در همین راستا. ۲ قضیه‌ای راجع به نماز استسقاء توسط مرحوم سید محمد تقی خوانساری رحمه الله علیه. ۳ نزول باران توسط نماز در بسیاری از موارد به کرامت ارتباطی ندارد. ۴ فتوا بر خلاف ما انزل الله به خاطر دور بودن از ولایت امام معصوم است. ۵ فیلسوف که از علت و معلول بحث می‌کند باید اعجاز انبیاء و خوارق عادت را هم در نظر بیاورد. ۶ کلام مرحوم علامه طباطبایی رحمه الله علیه در باب علّیت معجزه در مراتب و سلسله عرضیّه و اشکال آن. ۷ سؤال یکی از علماء راجع به توسعه صحن حرم رضوی علیه السلام و جواب مرحوم علامه طهرانی رضوان الله علیه. ۸ کسی که به حاقّ دین رسیده باشد امام را اصل می‌داند و نماز و روزه و جهاد را فرع می‌شمرد. ۹ وظیفه حکومت اسلامی این است که ولایت امام را در نفوس احیاء کند و مردم را به زیارت امام معصوم راغب گرداند و مقدمات این امر را فراهم نماید. ۱۰ یک مجتهد باید به ملاک حکم دسترسی پیدا کند تا به اطمینان قلبی نائل شود.