داستان دختر افندى در کنار قبر مادر

حضرت استاد، علّامه طباطبائى- مد ظلّه- نقل کردند از مرحوم آیه الحقّ آقاى حاج میرزا على آقا قاضى- رضوان الله علیه- که مى‏فرمود:

در نجف اشرف در نزدیکى محل ما، مادر یکى از دخترهاى افندى فوت کرد، (مقصود از افندى‏ها سنّى‏هاى عثمانى بودند که از طرف دولت عثمانى در عراق به مشاغل حکومتى اشتغال داشتند)؛ این دختر بسیار ناراحتى مى‌‏کرد و با مشیعین تا قبر مادر آمد و آن‏قدر ناله و ضجّه مى‏‌کرد که همه را منقلب نموده بود، چون خواستند مادر را در قبر گذارند فریاد مى‏‌زد که من از مادرم جدا نمى‌‏شوم. هرچه خواستند او را منع کنند مفید واقع نشد، دیدند که اگر بخواهند دختر را منع کنند بدون شکّ جان خواهد سپرد!

بالأخره بنا شد مادر را در قبر بخوابانند و دختر هم پهلوى بدن مادر در قبر بمانَد، ولى روى قبر را از خاک انباشته نکنند و فقط روى آن را از تخته‏اى بپوشانند، و سوراخى هم بگذارند تا دختر نمیرد و هر وقت خواست، از آن دریچه و سوراخ بیرون آید.

دختر در شب اوّل قبر پهلوى مادر خوابید؛ فردا آمدند و سرپوش را برداشتند که ببینند بسر دختر چه آمده است، دیدند موهاى سرش تماماً سفید شده است! گفتند چرا این‏طور شده است؟!

گفت: هنگام شب من که پهلوى مادرم خوابیدم دیدم دو نفر از ملائکه آمدند و در دو طرف ایستادند و یک نفر شخص محترمى هم آمد و در وسط ایستاد، آن دو فرشته مشغول سؤال از عقائد او شدند و او جواب مى‏داد.

سؤال از توحید نمودند جواب داد: خداى من واحد است، و سؤال از نبوّت کردند جواب داد و گفت: پیغمبر من محمّدبن عبدالله است، سؤال کردند امامت کیست؟ آن مرد محترم که در وسط ایستاده بود گفت:

لَستُ له بإمام! «من امام او نیستم!»

در این حال آن دو فرشته چنان گرز بر سر مادرم زدند که آتش به آسمان زبانه مى‏کشید! من از وحشت و دهشت به این حال که مى‏بینید در آمده‏ام.

مرحوم قاضى- رضوان الله علیه- مى‏فرمود: چون تمام طائفه دختر سنّى مذهب بودند و این واقعه طبق عقائد شیعه واقع شده است آن دختر شیعه شد و جمیع طائفه او که از افندى‏ها بودند همگى به برکت این دختر شیعه شدند.[۱]

[۱] – جنگ ۷، ص ۱۷۳ و ۱۷۴٫ براى اطلاع بیشتر پیرامون این داستان به کتاب شریف معاد شناسى تألیف مرحوم علّامه طهرانى- رضوان الله علیه- جلد سوّم صفحه ۱۰۳ مراجعه شود.

 

منبع: کتاب مطلع انوار، ج‏۱، ص: ۱۷۳

 

…

…