جلسه ۸۷ درس خارج فقه، مبحث حج

موضوع: استطاعت
استاد:  حضرت آیت اللـه حاج سیّد محمّد محسن حسینی طهرانی – تاریخ: ۱۲ ذی الحجه الحرام ۱۴۳۰ ه.ق

[button color=”orange” size=”small” link=”http://file.pormatlab.com/kimiyasaadat/haj087.mp3″ icon=”” target=”false”]دریافت صوت[/button]

[button color=”red” size=”small” link=”http://file.pormatlab.com/kimiyasaadat/haj087.pdf” icon=”” target=”false”]دریافت متن[/button]

خلاصه:

۱- روایت می‌فرماید: اگر خداوند به فردی وسعت در رزق داد و به او نیکویی کرد و هر چند سال به حج نیاید، این فرد محروم است.

۲- با توجه به روایاتی که حج استحبابی را لازم می‌داند حتی با اکتفا به نان و نمک در طول سال جهت تحصیل امکان سفر حج، در جائی که شارع نسبت به حج استحبابی این همه تأکید دارد به طریق اولی اگر کسی بتواند با خل و زیت به حج واجب برود، این حج به ذمۀ او تعلق می‌گیرد. و لذا می‌توان استدلال به وجوب حج نمود حتی در حالت فقر و با قرض گرفتن و یا در حالت مدیون بودن.

۳- اینچنین نیست که انسان یک مرتبه به تحصیل استطاعت بپردازد و عازم حج شود، بلکه اگر لازم باشد سالیان متمادی برای تحصیل استطاعت بایستی تلاش بکند و صرفه‌جویی داشته باشد تا کم‌کم بتواند استطاعت برای حج با هر شرایطی را پیدا کند؛ به خلاف آنچه که دیگران می‌گویند می‌توانی مالت را در ماه شوال ببخشی تا اسقاط استطاعت شود!!