جلسه ۷۰۵ درس فلسفه، کتاب اسفار
استاد: حضرت آیت اللـه حاج سیّد محمّد محسن حسینی طهرانی
تاریخ: ۱۵ جمادی الاول ۱۴۳۱
[box type=”note” align=”” class=”” width=””]
خلاصه:
۱ آنچه که باعث شد انبیاء در تبلیغشان موفق شوند عمل آنها بود که از صفای باطن آنها حکایت می‌کرد. ۲ بزرگان در سخت‌ترین شرایط و موارد خطر اصل را رها نمی‌کردند، زیرا در تمام اینها خدا را می‌دیدند. ۳ مُثُل افلاطونیه به سلسله علل طولیه برمی‌گردد. ۴ صرف اینکه مطلبی از حکمای یونان به دست ما رسیده باشد نباید باعث استبعاد گردد. ۵ وقتی من رسالۀ صلوه الجمعه مرحوم آقا را تحشّیه زدم فقط امام صادق علیه‌السلام مدّ نظرم بود و بس. ۶ اولیاء الهی گاهی تأدباً آن حقیقت را در مقام ظهور نمی‌آورند تا با امام معصوم اشتباه نشوند. ۷ مُثُل افلاطونیه به سلسلۀ علّی از علم عنائی حق برمی‌گردد. ۸ اگر ولیّ خدا تعمداً و تأدباً در یک جا اشتباه کند، صد جای دیگر درست عمل می‌کند تا شخص برای رسیدن به حق دچار تزلزل نشود.
[/box]