جلسه ۵۲ درس خارج فقه، مبحث حج

موضوع: استطاعت

سخنران:  حضرت آیت اللـه حاج سیّد محمّد محسن حسینی طهرانی – تاریخ: ۵ صفر الخیر ۱۴۳۰ ه.ق

[button color=”orange” size=”small” link=”http://file.pormatlab.com/kimiyasaadat/haj052.mp3″ icon=”” target=”false”]دریافت صوت[/button]

[button color=”red” size=”small” link=”http://file.pormatlab.com/kimiyasaadat/haj052.pdf” icon=”” target=”false”]دریافت متن[/button]

چکیده:

۱- طبق نظر مرحوم نائینی مولا نمی‌تواند مکلف را امر به اتیان تکلیفی کند که موضوع آن به مشروط به شرط متأخر است و دارای امتناع عقلی است زیرا بدون شرط تحقق خارجی ندارد که مولا امر به اتیان کند.

۲- اشکالی که بر این مطلب وارد است: مولا ممکن است در إنشاء حکم، اعتبارات مختلفی را مدخلیت بدهد که با تغییر شرایط اعتبار نیز تغییر کند. حال ممکن است به صورتی اعتبار شرط موجوده را بکند و گاهی اعتبار به شرط متأخر لکن متوقع الوقوع، که در این دو صورت امکان عقلی آن وجود دارد و اشکالی نخواهد داشت.

۳- امکان تحقق تکلیف بر اساس امکان تحقق موضوع است و لذا هنگامی محقق خواهد شد که مولا موضوع را برای حکم در نفس خویش محقق ببیند یا به تحقق خارجی بالفعل ظهور پیدا کند و یا به تحقق بعد از مدتی، لذا شرط متأخر ممتنع نیست، آن شرط متأخری ممتنع است که اصلاً در نفس مولا هیچگونه تحققی نداشته باشد، لذا با بطلان کلام مرحوم نائینی فرقی بین قضیه خارجیه و حقیقیه از این نظر نخواهد بود.