جلسه ۱۳ درس خارج فقه، مبحث حج
موضوع: استطاعت
سخنران: حضرت آیت اللـه حاج سیّد محمّد محسن حسینی طهرانی – تاریخ: ۱۴۲۸ ه.ق
[button color=”orange” size=”small” link=”http://file.pormatlab.com/kimiyasaadat/haj013.mp3″ icon=”” target=”false”]دریافت صوت[/button]
[button color=”red” size=”small” link=”http://file.pormatlab.com/kimiyasaadat/haj013.pdf” icon=”” target=”false”]دریافت متن[/button]
چکیده:
۱- اعمال استحبابی با تعلق نذر به آنها واجب میشوند در ظرف نذر. و لذا اگر کسی نذر کند ماشیاً حج را به جا آورد حج ماشیاً بر او واجب خواهد شد لکن نه به عنوان حجهالاسلام و مجزی حجهالاسلام نیست بلکه اگر شرایط حجهالاسلام برایش فراهم شود واجب است به اتیان آن بپردازد.
۲- مرحوم فیض کاشانی نیز حج را برای بعضی ماشیاً واجب میداند و برای بعضی راکباً، در واقع این مسئله به اهمیت حج برمیگردد. حتی در زیارت امام حسین علیهالسلام نیز مردم به واسطۀ اهمیت آن از اقصی نقاط عراق ماشیاً میآیند، به عبارت دیگر مسئله به نظر فقیه نسبت به اهمیت موضوع برمیگردد. به طور مثال اگر بخواهد نان بخرد ممکن است اگر ببیند محلّی بسته است منصرف شود اما اگر داروی ضروری لازم داشته، ساعتها داروخانههای مختلف را میگردد.