ادعیه و اذکار
صحیفه سجادیه / دعای آنحضرت به وقت فرارسيدن ماه رمضان (۴۴)
و كان مِن دعائِه عليهالسلام اِذا دَخَلَ شَهْرُ رَمَضان
و كان مِن دعائِه عليهالسلام اِذا دَخَلَ شَهْرُ رَمَضان
«دعا به وقت فرا رسیدن ماه رمضان»
اَلْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى هَدانا لِحَمْدِهِ، وَ جَعَلَنا مِنْ اَهْلِهِ، لِنَكُونَ
سپاس خدا را که ما را راهنما به سپاس خود شد، و شایسته آن نمود، تا از
لِاِحْسانِهِ مِنَ الشّاكِرينَ، وَ لِيَجْزِيَنا عَلى ذلِكَ جَزآءَ
شکرگزاران احسان او گردیم، و به ما بر این کار پاداش
الْمُحْسِنينَ. وَالْحَمْدُ لِلَّهِالَّذى حَبانا بِدينِهِ،وَاخْتَصَّنابِمِلَّتِهِ،
نیکوکاران بخشد. و سپاس خداى را که دینش را به ما عنایت فرمود، و ما را به آئین خود اختصاص داد،
وَ سَبَّلَنا فى سُبُلِ اِحْسانِهِ، لِنَسْلُكَها بِمَنِّهِ اِلى رِضْوانِهِ، حَمْداً
و در راههاى احسان خود روان ساخت، تا در آنها به فضل و لطفش به سوى رضوان او حرکت کنیم، چنان حمدى
يَتَقَبَّلُهُمِنّا، وَيَرْضى بِهِ عَنّا. وَالْحَمْدُ لِلَّهِالَّذى جَعَلَ مِنْ تِلْكَ
که از ما بپذیرد، و به سبب آن از ما خشنود شود. و سپاس خداى را که از جمله آن
السُّبُلِ شَهْرَهُ شَهْرَ رَمَضانَ، شَهْرَ الصِّيامِ، وَ شَهْرَ الِاْسْلامِ،
راهها، ماه خود ماه رمضان را قرار داد، ماه روزه، ماه اسلام،
وَ شَهْرَ الطَّهُورِ، وَ شَهْرَ التَّمْحيصِ، وَ شَهْرَ الْقِيامِ، الَّذى
ماه طهارت، ماه آزمایش، ماه قیام، ماهى که
اَنْزَلَ فيهِ الْقُرْانَ، هُدىً لِلنّاسِ وَ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى
قرآن را در آن نازل کرد، براى هدایت مردم، و بودن نشانههایى روشن از هدایت و مشخص شدن حق از
وَ الْفُرْقانِ، فَاَبانَ فَضيلَتَهُ عَلى سآئِرِ الشُّهُورِ بِما جَعَلَ لَهُ
باطل، و بدین جهت برترى آن ماه را بر سایر ماهها بر
مِنَ الْحُرُماتِ الْمَوْفُورَةِ، وَ الْفَضآئِلِ الْمَشْهُورَةِ، فَحَرَّمَ
پایه احترامات فراوان، و فضیلتهاى آشکار روشن نمود، پس آنچه را
فيهِ مااَحَلَّ فى غَيْرِهِ اِعْظاماً، وَ حَجَرَ فيهِ الْمَطاعِمَ وَالْمَشارِبَ
در زمانهاى دیگر حلال بود حرام کرد، و براى اکرام آن خوراکیها و آشامیدنیها را
اِكْراماً، وَ جَعَلَ لَهُ وَقْتاً بَيِّناً لايُجيزُ – جَلَّ وَ عَزَّ – اَنْ
منع نمود، و براى آن زمان معیّنى قرار داد که حضرتش – جلّوعز – اجازه نمىدهد
يُقَدَّمَ قَبْلَهُ، وَ لايَقْبَلُ اَنْ يُؤَخَّرَ عَنْهُ، ثُمَّ فَضَّلَ
از آن پیش افتد، و نمىپذیرد که از آن پس افتد، سپس یکى از
لَيْلَةً واحِدَةً مِنْ لَياليهِ عَلى لَيالى اَلْفِ شَهْرٍ، وَ سَمّاها لَيْلَةَ
شبهایش را بر شبهاى هزار ماه فضیلت و برترى داد، و آن را شب
الْقَدْرِ، تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فيها بِاِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ
قدر نامید، که در آن شب فرشتگان و روح به فرمان پروردگارشان براى هر امرى نازل
اَمْرٍ، سَلامٌ، دآئِمُ الْبَرَكَةِ اِلى طُلُوعِ الْفَجْرِ عَلى مَنْ يَشآءُ
مىگردند، و آن شب سلامتى و برکت پیوسته است تا سپیده دم بر هر کس
مِنْ عِبادِهِ بِما اَحْكَمَ مِنْ قَضآئِهِ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ
از بندگانش که بخواهد به جهت قضایش که لازمالاجراء دانسته است. بار الها بر محمد و آلش
وَ الِهِ، وَ اَلْهِمْنا مَعْرِفَةَ فَضْلِهِ وَ اِجْلالَ حُرْمَتِهِ، وَ التَّحَفُّظَ
درود فرست، و معرفت برترى این ماه و بزرگداشت احترامش، و خوددارى از محرمات
مِمّا حَظَرْتَ فيهِ، وَ اَعِنّا عَلى صِيامِهِ بِكَفِّ الْجَوارِحِ عَنْ
در آن را به ما الهام کن، و ما را به روزه داشتن آن با حفظ جوارح از
مَعاصيكَ، وَ اسْتِعْمالِها فيهِ بِما يُرْضيكَ، حَتّى لا نُصْغِىَ
گناهان، و به کار بردن آنها در آنچه که تو را خشنود مىنماید یارى ده، تا با گوشمان
بِاَسْماعِنا اِلى لَغْوٍ، وَ لا نُسْرِعَ بِاَبْصارِنا اِلى لَهْوٍ، وَ حَتّى
به گفتار لغو گوش نکنیم، و با چشمانمان به تماشاى لهو نشتابیم، و
لانَبْسُطَ اَيْدِيَنا اِلى مَحْظُورٍ، وَ لانَخْطُوَ بِاَقْدامِنا اِلى
دستهایمان را به حرامى دراز نکنیم، و – به سوى ممنوع
مَحْجُورٍ، وَ حَتّى لا تَعِىَ بُطُونُنا اِلاّ ما اَحْلَلْتَ، وَ لاتَنْطِقَ
تو گام برنداریم، و شکمهایمان جز به حلال پر نشود، و زبانمان
اَلْسِنَتُنا اِلاّ بِما مَثَّلْتَ، وَ لانَتَكَلَّفَ اِلاّ ما يُدْنى مِنْ ثَوابِكَ،
به غیر آنچه تو گفتهاى گویا نگردد، و جز در کارى که به ثواب تو نزدیک مىکند به کوشش برنخیزیم،
وَ لانَتَعاطى اِلاَّ الَّذى يَقى مِنْ عِقابِكَ، ثُمَّ خَلِّصْ ذلِكَ كُلَّهُ
و جز آنچه از عقوبتت نگاه دارد فرا نگیریم، آنگاه این همه را
مِنْ رِئآءِ الْمُرآئِينَ، وَ سُمْعَةِ الْمُسْمِعينَ، لا نَشْرَكُ فيهِ اَحَداً
از خودنمایى ریاکاران، و شهرتخواهى شهرتطلبان خالص و پاک گردان، به گونهاى که کسى را با تو در این امور
دُونَكَ، وَلانَبْتَغى فيهِ مُراداً سِواكَ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ
شریک نکنیم، و مقصد و مقصودى غیر تو نداشته باشیم. بارالها بر محمد و آلش
وَ الِهِ، وَ قِفْنا فيهِ عَلى مَواقيتِ الصَّلَواتِ الْخَمْسِ بِحُدُودِهَا
فرست، و ما را در این ماه بر اوقات نمازهاى پنجگانه به نحوى که حدودش را
الَّتى حَدَّدْتَ، وَ فُرُوضِهَا الَّتى فَرَضْتَ، وَ وَظآئِفِهَا الَّتى
معین نمودى، و واجباتش را مقرر فرمودى، و شروطش را
وَظَّفْتَ، وَ اَوْقاتِهَا الَّتى وَقَّتَّ، وَ اَنْزِلْنا فيها مَنْزِلَةَ
بیان کردى، و اوقاتش را تعیین نمودى آگاه و بینا ساز، و ما را در مرتبه آنانى قرار ده که
الْمُصيبينَ لِمَنازِلِها، الْحافِظينَ لِاَرْكانِها، الْمُؤَدّينَ – لَها فى
به مراتب آن رسیدهاند، و ارکانش را نگهبانند، و آن را در اوقات خود
اَوْقاتِها عَلى ما سَنَّهُ عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ – صَلَواتُكَ عَلَيْهِ
بپا مىدارند، آن طور که پیامبرت – که صلوات تو بر او و
وَ الِهِ – فى رُكُوعِها وَ سُجُودِها وَ جَميعِ فَواضِلِها عَلى اَتَمِّ
آلش باد – تشریع فرموده، در رکوع و سجود و همه آداب و درجات عالى فضیلتش، با کاملترین
الطَّهُورِ وَ اَسْبَغِهِ، وَ اَبْيَنِ الْخُشُوعِ وَ اَبْلَغِهِ، وَ وَفِّقْنا فيهِ لِاَنْ
طهارت و تمامترینش، و روشنترین مراتب خشوع و رساترینش، و ما را در این ماه توفیق ده تا
نَصِلَ اَرْحامَنا بِالْبِرِّ وَالصِّلَةِ، وَاَنْ نَتَعاهَدَ جيرانَنا بِالْاِفْضالِ
به خویشاوندان خود نیکى و پیوند کنیم، و به همسایگان از راه احسان و بخشش
وَ الْعَطِيَّةِ، وَ اَنْ نُخَلِّصَ – اَمْوالَنا مِنَ التَّبِعاتِ، وَ اَنْ نُطَهِّرَها
رسیدگى کنیم، و اموال خود را از مظالم پاک نمائیم، و با بیرون کردن
بِاِخْراجِ الزَّكَواتِ، وَ اَنْ نُراجِعَ مَنْ هاجَرَنا، وَ اَنْ نُنْصِفَ
زکات آن را پاکیزه کنیم، و با آن کس که با ما قهر کرده آشتى کرده، و با کسى که به ما ستم نموده به
مَنْ ظَلَمَنا، وَ اَنْ نُسالِمَ مَنْ عادانا، حاشى مَنْ عُودِىَ فيكَ
انصاف برخاسته، و با دشمن مدارا کنیم، مگر آن که دشمنى با او به خاطر تو و در راه تو
وَ لَكَ، فَاِنَّهُ الْعَدُوُّ الَّذى لانُواليهِ، وَ الْحِزْبُ الَّذى
بوده، زیرا او دشمنى است که هرگز با وى دوستى ننمائیم، و حزبى است که دل با او
لانُصافيهِ، وَ اَنْ نَتَقَرَّبَ اِلَيْكَ فيهِ مِنَ الْاَعْمالِ الزّاكِيَةِ بِما
صاف نکنیم، و ما را توفیق ده که در آن به تو تقرب جوئیم در سایه اعمال شایستهاى که
تُطَهِّرُنا بِهِ مِنَ الذُّنُوبِ، وَ تَعْصِمُنا فيهِ مِمّا نَسْتَاْنِفُ مِنَ
ما را به آن از آلودگى معاصى پاک نمایى، و در آن از عیوب
الْعُيُوبِ، حَتّى لايُورِدَ عَلَيْكَ اَحَدٌ مِنْ مَلائِكَتِكَ اِلاَّ دُونَ ما
تازه بازدارى، تا هیچ یک از فرشتگانت جز مرتبهاى پائینتر از آنچه ما بجا
نُورِدُ – مِنْ اَبْوابِ الطَّاعَةِ لَكَ، وَ اَنْواعِ الْقُرْبَةِ اِلَيْكَ. اَللَّهُمَّ
آوردهایم از ابواب طاعت و انواع تقرب به سویت به محضرت عرضه نکنند. بارالها،
اِنّى اَسْئَلُكَ بِحَقِّ هذَا الشَّهْرِ، وَ بِحَقِّ مَنْ تَعَبَّدَ لَكَ فيهِ
تو را به حق این ماه رمضان و به حق هر کس که از آغاز تا
مِنِ ابْتِدآئِهِ اِلى وَقْتِ فَنآئِهِ: مِنْ مَلَكٍ قَرَّبْتَهُ، اَوْ نَبِىٍّ اَرْسَلْتَهُ،
پایان آن بندگى تو کرده، از فرشتهاى که او را به مقام قرب خود رسانده باشى، یا پیامبرى که براى هدایت فرستاده باشى،
اَوَ عَبْدٍ صالِحٍ اخْتَصَصْتَهُ، اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ،
یا عبد صالحى که او را برگزیده باشى، سوگند مىدهم که بر محمد و آلش درود فرستى، و
وَ اَهِّلْنا فيهِ لِما وَعَدْتَ اَوْلِيآئَكَ مِنْ كَرامَتِكَ، وَ اَوْجِبْ لَنا
ما را در این ماه به کرامتى که به اولیاء خود وعده دادى سزاوار کن، و آنچه را که براى
فيهِ ما اَوْجَبْتَ لِأَهْلِ الْمُبالَغَةِ فى طاعَتِكَ، وَاجْعَلْنا فى
اهل سعى و کوشش در طاعت و عبادت قرار دادهاى براى ما قرار ده، و ما را در
نَظْمِ مَنِ اسْتَحَقَّ الرَّفيعَ الْاَعْلى بِرَحْمَتِكَ. اَللَّهُمَّ
سایه رحمتت در ردیف کسانى قرار ده که استحقاق برترین مرتبه را نزد تو پیدا کردهاند. بارالها
صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ جَنِّبْنَا الْاِلْحادَ فى تَوْحيدِكَ،
بر محمد و آلش درود فرست، و ما را از انحراف در توحیدت،
وَ التَّقْصيرَ فى تَمْجيدِكَ، وَ الشَّكَّ فى دينِكَ، وَ الْعَمى عَنْ
و کوتاهى در ستایش حضرتت، و شک در دینت، و کورى از
سَبيلِكَ، وَ الْاِغْفالَ لِحُرْمَتِكَ، وَ الْاِنْخِداعَ لِعَدُوِّكَ
راهت، و بىتوجهى به حرمتت، و گول خوردن از دشمنت:
الشَّيْطانِ الرَّجيمِ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ اِذا كانَ
شیطان رانده شده دور ساز. بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست، و چنانچه
لَكَ فى كُلِّ لَيْلَةٍ مِنْ لَيالى شَهْرِنا هذا رِقابٌ يُعْتِقُها عَفْوُكَ،
در هر شب از شبهاى این ماه مبارک برایت بندگانى است که بخششت آنان را آزاد مىکند،
اَوْيَهَبُها صَفْحُكَ، فَاجْعَلْ رِقابَنا مِنْ تِلْكَالرِّقابِ، وَاجْعَلْنا
یا گذشتت ایشان را مىبخشد، پس ما را از آن بندگان قرار ده، و ما را براى
لِشَهْرِنا مِنْ خَيْرِ اَهْلٍ وَ اَصْحابٍ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ
ماه رمضانمان از بهترین اهل و یاران محسوب کن. بارالها بر محمد و آلش درود
وَ الِهِ، وَ امْحَقْ ذُنُوبَنا مَعَ امِّحاقِ هِلالِهِ، – وَ اسْلَخْ عَنّا
فرست، و همراه با به سر آمدن ماه رمضان گناهان ما را به سر بر، و با سپرى شدن
تَبِعاتِنا مَعَ انْسِلاخِ اَيّامِهِ، حَتّى يَنْقَضِىَ عَنّا وَ قَدْ صَفَّيْتَنا
روزهاى پایانیش پىآمدهاى گناهانمان را از ما برگیر، تا در حالى از ما بگذرد که ما را از خطاها
فيهِ مِنَ الْخَطيئآتِ، وَ اَخْلَصْتَنا فيهِ مِنَ السَّيِّئاتِ. اَللَّهُمَّ
و لغزشها خالص نموده، و از گناهان پاک فرموده باشى. بار خدایا
صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ اِنْ مِلْنا فيهِ فَعَدِّلْنا، وَ اِنْ زُغْنا فيهِ
بر محمد و آلش درود فرست، و چنانچه ما در این ماه منحرف شویم تو تعدیلمان کن، و اگر از راه درستى بگردیم تو
فَقَوِّمْنا، وَ اِنِ اشْتَمَلَ عَلَيْنا عَدُوُّكَ الشَّيْطانُ فَاسْتَنْقِذْنا مِنْهُ.
استوارمان ساز، و اگر دشمنت شیطان بر ما مسلط گردد تو ما را از او رهایى ده.
اَللَّهُمَّ اشْحَنْهُ بِعِبادَتِنا اِيّاكَ، وَ زَيِّنْ اَوْقاتَهُ بِطاعَتِنا لَكَ،
بارالها این ماه را از عبادتمان سرشار ساز، و اوقاتش را به طاعتمان از تو زینت ده،
وَ اَعِنّا فى نَهارِهِ عَلى صِيامِهِ، وَ فى لَيْلِهِ عَلَى الصَّلوةِ وَالتَّضَرُّعِ
و در روزش ما را به روزه داشتن، و در شبش ما را به نماز و زارى
اِلَيْكَ وَ الْخُشُوعِ لَكَ، وَ الذِّلَّةِ بَيْنَ يَدَيْكَ، حَتّى لا يَشْهَدَ
و خشوع در برابر خود، و خوارى به محضرت یارى فرما. تا روزش شاهد
نَهارُهُ عَلَيْنا بِغَفْلَةٍ، وَ لا لَيْلُهُ بِتَفْريطٍ. اَللَّهُمَّ وَ اجْعَلْنا فى سآئِرِ
غفلت ما، و شبش گواه تقصیر ما نباشد. بار الها ما را در همه
الشُّهُورِ وَ الْاَيّامِ كَذلِكَ ما عَمَّرْتَنا، وَاجْعَلْنا مِنْ عِبادِكَ
ماهها و روزها تا زمانى که زندهمان مىدارى اینچنین قرار ده، و ما را از عباد
الصّالِحينَ الَّذينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فيها خالِدُونَ،
شایسته خود گردان که بهشت را به میراث برند و در آن جاودان باشند،
وَ الَّذينَ يُؤْتُونَ ما اتَوْا وَ قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ اَنَّهُمْ اِلى رَبِّهِمْ
آن عبادى که هر چه دارند در راه حق مىبخشند در حالى که قلوبشان از اندیشه بازگشت به حضرت ربّ
راجِعُونَ، وَ مِنَ الَّذينَ يُسارِعُونَ فِى الْخَيْراتِ وَ هُمْ
ترسان است، و از کسانى که به جانب خیرات مىشتابند و بدان
لَها سابِقُونَ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، فى كُلِّ وَقْتٍ
سبقت مىگیرند. بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست، در هر وقت
وَ كُلِّ اَوانٍ، وَ عَلى كُلِّ حالٍ عَدَدَ ما صَلَّيْتَ عَلى مَنْ
و هر زمان، و در هر حالى، به اندازه درودى که به هر کس
صَلَّيْتَ عَلَيْهِ، وَ اَضْعافَ ذلِكَ كُلِّهِ بِالْاَضْعافِ الَّتى
دیگر فرستادهاى، و چند برابر آن درودها که احدى را قدرت بر شمردن
لا يُحْصيها غَيْرُكَ، اِنَّكَ فَعّالٌ لِما تُريدُ.
آن نباشد، همانا آنچه را تو بخواهى انجام مىدهى.
.:: فهرست سایر ادعیه صحیفه سجادیه ::.
