ادعیه و اذکار
صحیفه سجادیه / دعای آنحضرت به وقت ختم قران (۴۲)
و كانَ مِن دُعائِهِ عليهالسلام عِنْدَ خَتْمِ الْقُرآن
و كانَ مِن دُعائِهِ عليهالسلام عِنْدَ خَتْمِ الْقُرآنِ
«دعا به وقت ختم قرآن»
اَللَّهُمَّ اِنَّكَ اَعَنْتَنى عَلى خَتْمِ كِتابِكَ الَّذى اَنْزَلْتَهُ نُوراً، و
بار خدایا تو مرا بر به پایان رساندن تلاوت کتابت که روشنگر راه حیاتش نازل کردى یارى دادى، و
جَعَلْتَهُ مُهَيْمِناً عَلى كُلِّ كِتابٍ اَنْزَلْتَهُ، وَ فَضَّلْتَهُ عَلى كُلِّ
آن را بر هر کتاب نازل شده از جانب خود گواه و شاهد قرار دادى، و بر هر سخنى که
حَديثٍ قَصَصْتَهُ، وَفُرْقاناً فَرَقْتَ بِهِ بَيْنَ حَلالِكَ وَ حَرامِكَ،
برخواندهاى برترى دادى، و فرقانش کردى که به وسیله آن بین حلال و حرامت جدایى انداختى،
وَ قُرْاناً اَعْرَبْتَ بِهِ عَنْ شَرآئِعِ اَحْكامِكَ، وَ كِتاباً فَصَّلْتَهُ
و قرآنى که بیانگر شرایع احکام خود نمودى، و کتابى که آن را براى بندگان خود
لِعِبادِكَ تَفْصيلاً، وَ وَحْياً اَنْزَلْتَهُ عَلى نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ – صَلَواتُكَ
تفصیل و تشریح فرمودى، – و وحیى که بر پیامبرت محمد – که درود تو بر او و
عَلَيْهِ وَ الِهِ – تَنْزيلاً، وَ جَعَلْتَهُ نُوراً نَهْتَدى مِنْ ظُلَمِ الضَّلالَةِ
آلش باد – فرو فرستادى، و آن را نورى ساختى که در پرتو پیروى از آن از ظلمات گمراهى و
وَ الْجَهالَةِ بِاتِّباعِهِ، وَ شِفآءً لِمَنْ اَنْصَتَ بِفَهَمِ التَّصْديقِ اِلَى
جهالت به عرصه هدایت راه یابیم، و شفایى قرار دادى براى کسى که از سر تصدیق بدان
اسْتِماعِهِ، وَ ميزانَ قِسْطِ لايَحيفُ عَنِ الْحَقِّ لِسانُهُ، وَ نُورَ
گوش فرا دارد، و ترازوى قسطى که زبانهاش از حق نگردد، و نور
هُدىً لايَطْفَأُ عَنِ الشّاهِدينَ بُرْهانُهُ، وَ عَلَمَ نَجاةٍ لايَضِلُّ
هدایتى که روشنایى برهانش از برابر ناظرین خاموش نگردد، و پرچم نجاتى که هر کس آهنگ
مَنْ اَمَّ قَصْدَ سُنَّتِهِ، وَ لاتَنالُ اَيْدِى الْهَلَكاتِ مَنْ تَعَلَّقَ
آیین استوار آن کند گمراه نشود، و پنجههاى مهالک به کسى که به دستگیره عصمتش
بِعُرْوَةِ عِصْمَتِهِ. اَللَّهُمَّ فَاِذْ اَفَدْتَنَا الْمَعُونَةَ عَلى تِلاوَتِهِ،
در آویزد نرسد. الهى، اکنون که ما را به تلاوت قرآن یارى دادى،
وَ سَهَّلْتَ جَواسِىَ اَلْسِنَتِنا بِحُسْنِ عِبارَتِهِ، فَاجْعَلْنا مِمَّنْ
و عقدههاى زبانمان را به زیبایى عبارات آن گشودى، پس ما را از جمله کسانى قرار ده که حق
يَرْعاهُ حَقَّ رِعايَتِهِ، وَ يَدينُ لَكَ بِاعْتِقادِ التَّسْليمِ لِمُحْكَمِ اياتِهِ،
این کتاب را چنان که سزاوار است رعایت کنند، و تو را با اعتقاد تسلیم در برابر آیات محکمش بندگى نمایند،
وَ يَفْزَعُ اِلَى الْاِقْرارِ بِمُتَشابِهِهِ وَ مُوضَحاتِ بَيِّناتِهِ. اَللَّهُمَّ
و به اقرار به متشبهات آن و دلایل روشنش پناه برند. بارالها،
اِنَّكَ اَنْزَلْتَهُ عَلى نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ مُجْمَلاً،
تو قرآن را بر پیامبرت محمد – که درود تو بر او و خاندانش باد – مجمل و سربسته نازل کردى،
وَ اَلْهَمْتَهُ عِلْمَ عَجائِبِهِ مُكَمَّلاً، وَ وَرَّثْتَنا عِلْمَهُ مُفَسَّراً، وَ
و دانش عجایبش را به طور کامل به او الهام فرمودى، و علم آن را با تفسیرش به ما به ارث دادى، و
فَضَّلْتَنا عَلى مَنْ جَهِلَ عِلْمَهُ، وَ قَوَّيْتَنا عَلَيْهِ لِتَرْفَعَنا فَوْقَ مَنْ
ما را بر آنان که از آن بىخبرند ترجیح دادى، و قدرت آگاهى بر آن را به ما مرحمت فرمودى تا ما را بر کسانى که توانایى
لَمْ يُطِقْ حَمْلَهُ. اَللَّهُمَّ فَكَما جَعَلْتَ قُلُوبَنا لَهُ حَمَلَةً، وَ عَرَّفْتَنا
فهم مفاهیم آن را ندارند برترى دهى. خداوندا همچنان که دلهاى ما را حامل واقعیات آن ساختى، و شرف و
بِرَحْمَتِكَ شَرَفَهُ وَ فَضْلَهُ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ الْخَطيبِ
برتریش را به رحمتت به ما فهماندى، بر محمد که خطیب به قرآن
بِهِ، وَ عَلى الِهِ الْخُزّانِ لَهُ، وَ اجْعَلْنا مِمَّنْ يَعْتَرِفُ بِاَنَّهُ مِنْ
بود، و خاندانش که نگهبانان کتاب تواند درود فرست، و ما را از کسانى قرار ده که معترفند که این کتاب
عِنْدِكَ، حَتّى لا يُعارِضَنَا الشَّكُّ فى تَصْديقِهِ، وَ لايَخْتَلِجَنَا
از جانب توست، تا در تصدیقش شک و تردید به جنگ ما نیاید، و انحراف
الزَّيْغُ عَنْ قَصْدِ طَريقِهِ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ،
از راه راستش گریبانگیر ما نگردد. بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست،
وَاجْعَلْنا مِمَّنْ يَعْتَصِمُ بِحَبْلِهِ، وَ يَاْوى مِنَ الْمُتَشابِهاتِ اِلى
و ما را از آن کسانى قرار ده که به ریسمان محکم قرآن چنگ مىزنند، و در امور شبههانگیز به
حِرْزِ مَعْقِلِهِ، وَ يَسْكُنُ فى ظِلِّ جَناحِهِ، وَ يَهْتَدى بِضَوْءِ
پناهگاه آیات این کتاب پناهنده مىگردند، و در سایه بال رحمت آن سکنى مىگزینند، و از نور صبحش
صَباحِهِ، وَ يَقْتَدى بِتَبَلُّجِ اِسْفارِهِ، وَ يَسْتَصْبِحُ بِمِصْباحِهِ،
راه مىیابند، و از رخشندگى سپیدهاش پیروى مىنمایند، و از چراغش چراغ مىافروزند،
وَ لا يَلْتَمِسُ الْهُدى فى غَيْرِهِ. اَللَّهُمَّ وَ كَما نَصَبْتَ بِهِ مُحَمَّداً
و از غیر آن هدایت نمىجویند. بارالها، همچنان که به سبب آن محمد را
عَلَماً لِلدَّلالَةِ عَلَيْكَ، وَ اَنْهَجْتَ بِالِهِ سُبُلَ الرِّضا اِلَيْكَ،
نشانهاى جهت هدایت به خود ساختى، و به آل آن جناب مسیر خشنودى خود را روشن نمودى،
فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ اجْعَلِ الْقُرْانَ وَسيلَةً لَنا اِلى
پس بر محمد و آلش درود فرست، و قرآن را براى ما وسیله رسیدن به
اَشْرَفِ مَنازِلِ الْكَرامَةِ، وَ سُلَّماً نَعْرُجُ فيهِ اِلى مَحَلِّ
والاترین منازل کرامت، و نردبان اوج گرفتن ما به محل
السَّلامَةِ، وَ سَبَباً نُجْزى بِهِ النَّجاةَ فى عَرْصَةِ الْقِيمَةِ،
سلامت، و سبب نجات یافتن ما در عرصه قیامت،
وَ ذَريعَةً نَقْدَمُ بِها عَلى نَعيمِ دارِ الْمُقامَةِ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى
و وسیله ورود ما بر نعمتهاى سراى اقامت بدى قرار ده. بار الها بر
مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ احْطُطْ بِالْقُرْانِ عَنَّا ثِقْلَ الْاَوْزارِ، وَ هَبْ لَنا
محمد و آلش درود فرست، و به سبب قرآن سنگینى گناهان را از دوش ما بیفکن، و خوىِ خوشِ
حُسْنَ شَمآئِلِ الْاَبْرارِ، وَ اقْفُ بِنا اثارَالَّذينَ قامُوا لَكَ بِهِ انآءَ
نیکان را به ما عنایت فرما، و ما را پیرو آثار کسانى قرار ده که در دل شب و اطراف روز
اللَّيْلِ وَ اَطْرافَ النَّهارِ، حَتّى تُطَهِّرَنا مِنْ كُلِّ دَنَسٍ بِتَطْهيرِهِ،
به تلاوت و عمل به قرآن بپا خاستهاند، تا به وسیله پاککنندگى آن ما را از هر آلودگى پاک سازى،
وَ تَقْفُوَبِنا اثارَالَّذينَ اسْتَضآؤُا بِنُورِهِ، وَ لَمْ يُلْهِهِمُ الْاَمَلُ
و به دنبال کسانى راه بیندازى که به نور قرآن روشنى جستهاند، و آرزوهاى دور و دراز آنان را از
عَنِ الْعَمَلِ فَيَقْطَعَهُمْ بِخُدَعِ غُرُورِهِ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ
عبادت باز نداشته که به فریب نیرنگهایش آنان را از میان بردارد. بار الها بر محمد و آلش درود
وَ الِهِ، وَ اجْعَلِ الْقُرْانَ لَنا فى ظُلَمِ اللَّيالى مُونِساً، وَ مِنْ
فرست، و قرآن را در ظلمات شبهاى وحشتزا مونس ما، و از
نَزَغاتِ الشَّيْطانِ وَ خَطَراتِ الْوَساوِسِ حارِساً، وَ
نیرنگهاى شیطان و خطورات وسوسهها نگهبان، و
لِأَقْدامِنا عَنْ نَقْلِها اِلَى الْمَعاصى حابِساً، وَ لِأَلْسِنَتِنا عَنِ
براى قدمهاى ما از حرکت به سوى گناهانْ بازدارنده، و براى زبانهایمان از
الْخَوْضِ فِىالْباطِلِ مِنْ غَيْرِ ماافَةٍ مُخْرِساً، وَلِجَوارِحِنا عَنِ
فرو رفتن در گفتار باطل – نه به خاطر مرضى – لالکننده، و براى همه اعضایمان از
اقْتِرافِ الْاثامِ زاجِراً، وَ لِما طَوَتِ الْغَفْلَةُ عَنَّا مِنْ تَصَفُّحِ
آلودگى به گناه مانع شونده، و براى طومار فکر و عبرت که پنجه غفلت آن را درهمپیچیده
الْاِعْتِبارِ ناشِراً، حَتّى تُوصِلَ اِلى قُلُوبِنا فَهْمَ عَجآئِبِهِ، وَ
گستراننده قرار بده، تا دریافت عجایب آن و
زَواجِرَ اَمْثالِهِ الَّتى ضَعُفَتِ الْجِبالُ الرَّواسى عَلى صَلابَتِها
پندها و امثال بازدارندهاش را که کوههاى استوار با وجود صلابتشان از تحمل آن ناتوانند
عَنِ احْتِمالِهِ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ اَدِمْ بِالْقُرْانِ
به قلوب ما برسانى. بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست، و از برکت قرآن آراستگى ظاهر
صَلاحَ ظاهِرِنا، وَاحْجُبْ بِهِخَطَراتِ الْوَساوِسِ عَنْصِحَّةِ
ما را تداوم بخش، و خطورات وسوسهها را از پنجه انداختن به سلامت
ضَمآئِرِنا، وَ اغْسِلْ بِهِ دَرَنَ قُلُوبِنا وَ عَلائِقَ اَوْزارِنا،
عمق وجودمان بازدار، و چرک قلوب و آلودگى گناهانمان را با آن بشوى،
وَ اجْمَعْ بِهِ مُنْتَشَرَ اُمُورِنا، وَ اَرْوِ بِهِ فى مَوْقِفِ الْعَرْضِ
و امور از هم پاشیده ما را با آن سر و سامان بخش، و در صف قیامت آتش تشنگى ما را که زاییده گرماى آنجاست
عَلَيْكَ ظَمَاَ هَواجِرِنا، وَ اكْسُنا بِهِ حُلَلَ الْاَمانِ يَوْمَ الْفَزَعِ
به وسیله آن خاموش کن، و در روز وحشت بزرگ به هنگام محشور شدنمان به وسیله آن
الأَكْبَرِ فى نُشُورِنا. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدِ وَ الِهِ، وَ اجْبُرْ
بر ما جامه امن و امان بپوشان. بارالها بر محمد و آلش درود فرست، و از برکت
بِالْقُرْانِ خَلَّتَنا مِنْ عَدَمِ الْاِمْلاقِ، وَ سُقْ اِلَيْنا بِهِ رَغَدَ الْعَيْشِ
قرآن ندارى و تهیدستى ما را جبران کن، و روزى فراخ و فراوانى و گستردگى
وَ خِصْبَ سَعَةِ الْاَرْزاقِ، وَ جَنِّبْنا بِهِ الضَّرآئِبَ الْمَذْمُومَةَ وَ
روزى را به سوى ما سوق ده، و ما را از خویهاى ناپسند و اخلاق
مَدانِىَ الْاَخْلاقِ، وَ اعْصِمْنا بِهِ مِنْ هُوَّةِ الْكُفْرِ وَ دَواعِى
پست دور کن، و از منجلاب کفر و انگیزههاى نفاق
النِّفاقِ، حَتّى يَكُونَ لَنا فِى الْقِيمَةِ اِلى رِضْوانِكَ وَ جِنانِكَ
حفظ فرما، تا در عرصهگاه محشر قرآن مجید راهبر ما به سوى رضوان و بهشتهاى تو
قآئِداً، وَ لَنا فِىالدُّنْيا عَنْ سُخْطِكَ وَ تَعَدّى حُدُودِكَ ذآئِداً،
باشد، و در این جهان از خشم تو و قدم فراترگذاشتن از حدود دین تو بازمان دارد،
وَ لِما عِنْدَكَ بِتَحْليلِ حَلالِهِ وَ تَحْريمِ حَرامِهِ شاهِداً.
و براى ما در پیشگاه حضرتت در حلال دانستن حلالش و حرام دانستن حرامش گواه و شاهد باشد.
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ هَوِّنْ بِالْقُرْانِ عِنْدَ
بارالها بر محمد و آلش درود فرست، و از برکت قرآن به وقت
الْمَوْتِ عَلى اَنْفُسِنا كَرْبَ السِّياقِ، وَ جَهْدَ الْاَنينِ،
مردن سختى جان کندن، و دشوارى ناله کردن را بر ما سهل و آسان فرما،
وَ تَرادُفَ الْحَشارِجِ اِذا بَلَغَتِ النُّفُوسُ التَّراقِىَ، وَ قيلَ مَنْ
و نیز به شماره افتادن نفسها را در وقتى که جانها به خرخره رسند، و گفته شود چه کسى
راقٍ؟ وَ تَجَلّى مَلَكُ الْمَوْتِ لِقَبْضِها مِنْ حُجُبِ الْغُيُوبِ،
معالجهگر است؟ و فرشته مرگ براى قبض روح از پردههاى نهان آشکار گردد،
وَ رَماها عَنْقَوْسِ الْمَنايا بِاَسْهُمِ وَحْشَةِ الْفِراقِ، وَدافَ لَها
و تیرهاى وحشتناک فراق را از کمان اجل به سوى جانها پرتاب نماید، و تلخى
مِنْ ذُعافِ الْمَوْتِ كَاْساً مَسْمُومَةَ الْمَذاقِ، وَ دَنا مِنّا اِلَى
شربت مرگ را چون جامى زهرآلوده به کام جانها ریزد، و کوچ کردن و حرکت ما
الْاخِرَةِ رَحيلٌ وَ انْطِلاقٌ، وَ صارَتِ الْاَعْمالُ قَلائِدَ فِى
به جهان دیگر نزدیک شود، و اعمال هر کس همچون طوقى بر گردنش
الْاَعْناقِ، وَ كانَتِ الْقُبُورُ هِىَالْمَاْوى اِلى مِيقاتِ يَوْمِ التَّلاقِ.
حلقه زند، و قبرها آرامگاهمان تا به وقت قیامت شوند.
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ بارِكْ لَنا فى حُلُولِ دارِ
بار الها بر محمد و آلش درود فرست، و ورود ما را به خانه
الْبِلى، وَ طُولِ الْمُقامَةِ بَيْنَ اَطْباقِ الثَّرى، وَاجْعَلِ الْقُبُورَ
پوسیدگى، و طول اقامت ما را در طبقات خاک بر ما مبارک گردان، و گورها را
بَعْدَ فِراقِ الدُّنْيا خَيْرَ مَنازِلِنا، وَ افْسَحْ لَنا بِرَحْمَتِكَ فى
پس از جدایى از دنیا بهترین منازلمان قرار ده، و به رحمتت
ضيقِ مَلاحِدِنا، وَ لاتَفْضَحْنا فى حاضِرِى الْقِيامَةِ بِمُوبِقاتِ
تنگى لحدها را براى ما گشاده فرما، و در برابر حاضران عرصه قیامت به گناهان هلاک کنندهمان
اثامِنا، وَارْحَمْ بِالْقُرْانِ فىمَوْقِفِ الْعَرْضِ عَلَيْكَ ذُلَّ مَقامِنا،
رسوایمان مکن، و از برکت قرآن به وقت صف بستن در محضرت بر ذلّت ما رحم آور،
وَثَبِّتْ بِهِ عِنْدَ اضْطِرابِ جِسْرِ جَهَنَّمَ يَوْمَالْمَجازِ عَلَيْها زَلَلَ
و به هنگام لرزش صراط در روز عبور از آن قدمهاى ما را از لغزش
اَقْدامِنا، وَ نَوِّرْ – بِهِ قَبْلَ الْبَعْثِ سُدَفَ قُبُورِنا، وَ نَجِّنا بِهِ مِنْكُلِّ
استوار ساز، و پیش از برپا شدن قیامت تاریکى قبرهاى ما را به آن نور بخش، و از هر گونه
كَرْبٍ يَوْمَ الْقِيمَةِ وَ شَدآئِدِ اَهْوالِ يَوْمِ الطّآمَّةِ، وَ بَيِّضْ
اندوه روز قیامت و دشوارى ترسهاى آن روز سخت نجاتمان ده، و در آن روز که صورت ستم پیشگان
وُجُوهَنا يَوْمَ تَسْوَدُّ وُجُوهُ الظَّلَمَةِ فى يَوْمِ الْحَسْرَةِ وَ النَّدامَةِ،
سیاه شود که روز اندوه و ندامت است چهرههاى ما را سپید گردان،
وَ اجْعَلْ لَنا فى صُدُورِ الْمُؤْمِنينَ وُدّاً، وَ لاتَجْعَلِ الْحَيوةَ
و از ما در قلوب مؤمنان دوستى قرار بده، و زندگى را
عَلَيْنا نَكَداً. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ
بر ما سخت مکن. بار الها بر محمد بنده و پیامبرت درود فرست
كَما بَلَّغَ رِسالَتَكَ، وَ صَدَعَ بِاَمْرِكَ، وَ نَصَحَ لِعِبادِكَ.
همچنان که پیام تو را رساند، و دستور و فرمانت را آشکار ساخت، و خیرخواه بندگانت بود.
اَللَّهُمَّ اجْعَلْ نَبِيَّنا – صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلى الِهِ – يَوْمَ الْقِيمَةِ
بارالها پیامبر ما را – که صلواتت بر او و آلش باد – در عرصه قیامت
اَقْرَبَ النَّبِيّينَ مِنْكَ مَجْلِساً، وَ اَمْكَنَهُمْ مِنْكَ شَفاعَةً، وَ
مقرّبترین پیامبران در محضرت قرار ده، و قدرتش را از نزد خودت بر شفاعت از همه بیشتر کن، و
اَجَلَّهُمْ عِنْدَكَ قَدْراً، وَ اَوْجَهَهُمْ عِنْدَكَ جاهاً. اَللَّهُمَّ صَلِّ
مقام و منزلتش را نزدت والاترین، و مکانتش را آبرومندترین قرارده. بارالها بر
عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَ شَرِّفْ – بُنْيانَهُ، وَ عَظِّمْ – بُرْهانَهُ،
محمد و آلش درود فرست، و بنیادش را والایى ده، و برهانش را بلند و قوى ساز،
وَ ثَقِّلْ – ميزانَهُ، وَ تَقَبَّلْ شَفاعَتَهُ، وَ قَرِّبْ وَسيلَتَهُ، وَ بَيِّضْ
و میزانش را سنگین کن، و شفاعتش را بپذیر، و وسیلهاش را نزدیک کن، و رویش را
وَجْهَهُ، وَ اَتِمَّ نُورَهُ، وَ ارْفَعْ دَرَجَتَهُ، وَ اَحْيِنا عَلى سُنَّتِهِ،
سپید، و نورش را کامل، و درجهاش را بلند ساز، و ما را بر سنّت او زنده بدار،
وَ تَوَفَّنا عَلى مِلَّتِهِ، وَ خُذْ بِنا مِنْهاجَهُ، وَ اسْلُكْ بِنا سَبيلَهُ،
و بر آیین او بمیران، و رهسپار راه او گردان، و پیماینده طریق واضح او ساز،
وَ اجْعَلْنا مِنْ اَهْلِ طاعَتِهِ، وَ احْشُرْنا فى زُمْرَتِهِ، وَ اَوْرِدْنا
و از مطیعان او قرار ده، و در زمره او محشور فرما، و به حوض او
حَوْضَهُ، وَ اسْقِنا بِكَاْسِهِ. وَ صَلِّ اللَّهُمَّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ،
وارد کن، و از جامش سیرابمان گردان. و الها بر محمد و آلش درود فرست،
صَلوةً تُبَلِّغُهُ بِها اَفْضَلَ ما يَاْمُلُ مِنْ خَيْرِكَ وَ فَضْلِكَ وَ كَرامَتِكَ،
چنان درودى که به سبب آن او را به بهترین خیر و فضل و کرامت خود که از تو توقع دارد برسانى،
اِنَّكَ ذُو رَحْمَةٍ واسِعَةٍ، وَ فَضْلٍ كَريمٍ. اَللَّهُمَّ اجْزِهِ بِما
همانا – که تو صاحب رحمت واسعه و فضل کریم هستى. الها به مزد
بَلَّغَ – مِنْ رِسالاتِكَ، وَ – اَدّى – مِنْ اياتِكَ، وَ نَصَحَ – لِعِبادِكَ،
رساندن پیامهایت، و آگاه کردن مردم به آیاتت، و صلاحاندیشى بندگانت،
وَ جاهَدَ فى سَبيلِكَ، اَفْضَلَ ما – جَزَيْتَ اَحَداً مِنْ مَلائِكَتِكَ
و جهاد در راهت، بهترین پاداشى را که به هر یک از فرشتگان
الْمُقَرَّبينَ، وَ اَنْبِيآئِكَ الْمُرْسَلينَ الْمُصْطَفَيْنَ، وَ السَّلامُ عَلَيْهِ
مقرّب خود، و فرستادگان برگزیدهات دادهاى به او عنایت کن، و درود
وَ عَلى الِهِ الطَّيِّبينَ الطّاهِرِيِنَ، وَ رَحْمَةُ اللَّه وَ بَرَكاتُهُ.
و رحمت و برکات حق بر او و بر خاندان پاک و پاکیزهاش باد.
.:: فهرست سایر ادعیه صحیفه سجادیه ::.
