ادعیه و اذکار
صحیفه سجادیه / دعای آنحضرت به وقت ياد مرگ (۴۰)
و كان مِن دعائِه عليهالسلام اِذا - نُعِىَ اِلَيْه مَيِّتٌ اَوْ ذَكَرَ الْمَوْت
و كان مِن دعائِه عليهالسلام اِذا – نُعِىَ اِلَيْه مَيِّتٌ اَوْ ذَكَرَ الْمَوْتَ:
«دعا بهوقتى که خبر مرگ کسى به او مىرسید »
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدِ وَ الِهِ، وَاكْفِنا طُولَ الْاَمَلِ، وَ قَصِّرْهُ
بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست، و ما را از آرزوى دراز نگاهدار، و آرزوها را
عَنَّا بِصِدْقِ الْعَمَلِ، حَتّى لا نُؤَمِّلَ اسْتِتْمامَ ساعَةٍ بَعْدَساعَةٍ،
با عمل راستین بر ما کوتاه کن، تا به پایان بردن ساعتى را از پى ساعتى،
وَ لاَ اسْتيفآءَ يَوْمٍ بَعْدَ يَوْمٍ، وَ لاَ اتِّصالَ نَفَسِ بِنَفَسٍ، و
و دریافتن روزى را به دنبال روزى، و پیوستن نفسى را به نفسى، و
لا لُحُوقَ قَدَمٍ بِقَدَمٍ، وَ سَلِّمْنا مِنْ غُروُرِهِ، وَ امِنّا مِنْ شُرُورِهِ،
رسیدن گامى را به گامى آرزو نکنیم، و ما را از فریب آرزوها در سلامت دار، و از بدیهایش در امان دار، و
وَ انْصِبِ الْمَوْتَ بَيْنَ اَيْدينا نَصْباً، وَ لا تَجْعَلْ ذِكْرَنا لَهُ غِبًّا،
مرگ را دربرابر دیدگان ما مجسمکن، و یادش راگهگاه در خاطر ما میار (بلکه همیشه به یاد آن باشیم).
وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ صالِحِ الَأَعْمالِ عَمَلاً نَسْتَبْطِئُ مَعَهُ الْمَصيرَ
و از اعمال شایسته عملى برایمان قرار ده که با آن بازگشت به حضرتت را (با همه سرعتش) کُند
اِلَيْكَ، وَ نَحْرِصُ لَهُ عَلى وَشْكِ اللَّحاقِ بِكَ، حَتّى يَكُونَ
شماریم، و براى به سرعت رسیدن به کویت بدان حرص ورزیم، بهطورى که مرگ براى ما
الْمَوْتُ مَاْنَسَنَا الَّذى نَاْنَسُ بِهِ، وَ مَاْلَفَنَا الَّذى نَشْتاقُ اِلَيْهِ،
محل اُنسى باشد که به آن انس گیریم، و مرکز الفتى باشد که بدان شوق ورزیم، و
وَ حآمَّتَنَا الَّتى نُحِبُّ الدُّنُوَّ مِنْها، فَاِذا اَوْرَدْتَهُ عَلَيْنا وَ
خویشاوند نزدیکى باشد که قرب به او را دوست بداریم، پس هر زمان که آن را بر ما وارد کنى و
اَنْزَلْتَهُ بِنا فَاَسْعِدْنا بِهِ زآئِراً، وَ انِسْنا بِهِ قادِماً، وَ
فرود آرى ما را از دیدارش خوشبخت فرما، و چون بر ما وارد شود آن را مایه انس ما قرار ده، و
لاتُشْقِنا بِضِيافَتِهِ، وَ لا تُخْزِنا بِزِيارَتِهِ، وَاجْعَلْهُ باباً مِنْ اَبْوابِ
ما را در مهمانى او به رنج و زحمت مینداز، و با زیارت او سرافکنده مساز، و آن را درى از
مَغْفِرَتِكَ، وَ مِفْتاحاً مِنْ مَفاتيحِ رَحْمَتِكَ. اَمِتْنا مُهْتَدينَ
درهاى مغفرت، و کلیدى از کلیدهاى رحمت خود قرار ده. ما را در جمع هدایت شدگانى بمیران که
غَيْرَ ضآلّينَ، طآئِعينَ غَيْرَ مُسْتَكْرِهينَ، تآئِبينَ غَيْرَ عاصينَ
گمراه نگردند، و فرمانبردارانى که اکراه به خود راه ندهند، و تائبینى که گناه نکنند و بر گناه
وَ لا مُصِرّينَ، يا ضامِنَ جَزآءِ الْمُحْسِنينَ، وَ مُسْتَصْلِحَ
اصرار نورزند، اى که مزد نیکوکاران را ضامنى، و از تبهکاران
عَمَلِ الْمُفْسِدينَ.
اصلاح عملشان را خواستارى.
.:: فهرست سایر ادعیه صحیفه سجادیه ::.
