ادعیه و اذکار
صحیفه سجادیه / دعای آنحضرت برآنان که به پيامبران ايمان آورده اند (۴)
و كانَ مِن دعائهِ عليهالسلام فى الصّلوة على اَتْباعِ الرُّسُلِ و مُصَدّقيهِمْ
و كانَ مِن دعائهِ عليهالسلام فى الصّلوة على اَتْباعِ
دعای آن حضرت در درود بر پیروان
الرُّسُلِ و مُصَدّقيهِمْ
و ایمان آورندگان به ایشان
اَللَّهُمَّ وَ اَتْباعُ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقُوهُمْ مِنْ اَهْلِ الْاَرْضِ بِالْغَيْبِ
بارالها، و پیروان انبیاء و تصدیق کنندگان ایشان از مردم روى زمین که تصدیقشان از عمق قلب بود،
عِنْدَ مُعارَضَةِ الْمُعانِدينَ لَهُمْ بِالتَّكْذيبِ وَالْاِشْتِياقِ اِلَى
آنهم به وقتى که دشمنان به جهت معارضه در مقام تکذیب آنان برآمدند، ولى مؤمنان به سبب حقایق ایمانیه
الْمُرْسَلينَ بِحَقآئِقِ الْايمانِ، فى كُلِّ دَهْرٍ وَ زَمانٍ اَرْسَلْتَ فيهِ
مشتاقانه به انبیاء روى آوردند، در هر عصر و زمانى که پیامبرى
رَسوُلاً، وَ اَقَمْتَ لِأَهْلِهِ دَليلاً، مِنْ لَدُنْ ادَمَ اِلى مُحَمَّدٍ – صَلَّى اللَّهُ
فرستادى، و براى جامعه چراغ راه قرار دادى، از زمان آدم تا دوران محمد – درود خدا
عَلَيْهِ وَالِهِ – مِنْ اَئِمَّةِ الْهُدى، وَ قادَةِ اَهْلِ التُّقى -، عَلى جَميعِهِمُ
بر او و آلش باد – از رهبران هدایت، و جلوداران اهل تقوا – که بر همه آنان
السَّلامُ، فَاذْكُرْهُمْ مِنْكَ بِمَغْفِرَةٍ وَ رِضْوانٍ. اَللَّهُمَّ وَاَصْحابُ
سلام باد – خداوندا تمام آنان را از جانب خود به آمرزش و رضایت مخصوص گردان. بارالها و به خصوص اصحاب
مُحَمَّدٍ خآصَّةًالَّذينَ اَحْسَنُواالصَّحابَةَ، وَالَّذينَ اَبْلَوُاالْبَلآءَ
محمد (ص) آنان که شرط مصاحبت او را به خوبى پاس داشتند، و آنان که در یارى آن
اَلْحَسَنَ فى نَصْرِهِ، وَ كانَفُوهُ، وَ اَسْرَعُوا اِلى وِفادَتِهِ،
حضرت به سعى نیکو برخاستند، و حضرتش را یارى دادند، و براى قرار دادنش به صحنه قدرت شتافتند،
وَ سابَقُوا اِلى دَعْوَتِهِ، وَاسْتَجابُوا لَهُ حَيْثُ اَسْمَعَهُمْ
و براى قبول دعوتش بر یکدیگر سبقت گرفتند، و چون دلیل رسالتهاى خود را به گوش آنان رساند
حُجَّةَ رِسالاتِهِ، وَ فارَقُوا الْاَزْواجَ وَالْاَوْلادَ فى اِظْهارِ كَلِمَتِهِ،
دعوتش را پذیرفتند و در راه اعلاء کلمهاش از همسران و فرزندان خود دورى جستند،
وَقاتَلُوا الْابآءَ وَالْاَبْنآءَ فىتَثْبيتِ نُبُوَّتِهِ، وَانْتَصَرُوا بِهِ، وَمَنْ
و با پدران و فرزندان خودبراى برقرارى نبوّتش نبرد کردند، و به برکت وجود او در آن نبردها پیروز شدند.
كانُوا مُنْطَوينَ عَلى مَحَبَّتِهِ يَرْجُونَ تِجارَةً لَنْ تَبُورَ فى مَوَدَّتِهِ،
و آنان که در عمق دلشان مهر او را مىپروردند و در عشق او به تجارتى امید داشتند که کسادى و ضرر در آن راه نداشت،
وَالَّذينَ هَجَرَتْهُمُ الْعَشآئِرُ اِذْ تَعَلَّقُوا بِعُرْوَتِهِ، وَانْتَفَتْ مِنْهُمُ
و یارانى که وقتى دل به او بستند قبائل و عشائرشان از آنان دورى جستند، و زمانى که در
الْقَراباتُ اِذْ سَكَنُوا فى ظِلِّ قَرابَتِهِ، فَلاتَنْسَ لَهُمُ اللَّهُمَّ ماتَرَكوُا
سایه قرابت او آرمیدند دودمان آنان پیوند قرابت گسیختند، بارالها پس براى اصحاب محمد آنچه را براى
لَكَ وَفيكَ، وَاَرْضِهِمْ مِنْ رِضْوانِكَ، وَ بِما حاشُوا الْخَلْقَ
تو و در راه تو از دست دادند از نظرلطف دور مدار، و آنان را از خشنودیت خشنود ساز، و نیز به خاطر آنکه
عَلَيْكَ، وَ كانوُا مَعَ رَسوُلِكَ دُعاةً لَكَ اِلَيْكَ، وَاشْكُرْهُمْ
مردم را پیرامون دینت جمع کردند، وبا فرستاده تو در دعوت خلق همآواز بودند، و آنان را
عَلى هَجْرِهِمْ فيكَ دِيارَ قَوْمِهِمْ، وَ خُرُوجِهِمْ مِنْ سَعَةِ
به خاطر اینکه در راه تو از شهر و دیار قوم خود دورى گزیدند، و از فراخى معیشت به
الْمَعاشِ اِلى ضيقِهِ، وَ مَنْ كَثَّرْتَ فى اِعْزازِ دينِكَ مِنْ مَظْلُومِهِمْ.
سختى در افتادند، و آن افراد بسیارى را که براى بزرگداشت دین تو ستمها دیدند پاداش عنایت فرما.
اَللَّهُمَّ وَ اَوْصِلْ اِلَى التّابِعينَ لَهُمْ بِاِحْسانٍ، الَّذينَ يَقُولُونَ:
بارالها و به پیروان اصحاب در ایمان و اخلاق و عمل، آنان که مىگویند:
«رَبَّنااغْفِرلَنا وَ ِلاِخْوانِنَا الَّذينَسَبَقُونا بِالاْيمانِ» خَيْرَ جَزآئِكَ،
«الهى ما و آن برادران ما را که به ایمان بر ما پیشى جستند بیامرز»، بهترین اجر و مزد خود را ارزانى دار،
الَّذينَ قَصَدُوا سَمْتَهُمْ، وَ تَحَّرَوْا وِجْهَتَهُمْ، وَ مَضَوْا عَلى
همانان که راه و روش اصحاب را پیش گرفتند، و طریقه آنان را طلبیدند، و به منش آنان زندگى را
شاكِلَتِهِمْ، لَمْيَثْنِهِمْ رَيْبٌ فى بَصيرَتِهِمْ، وَ لَمْيَخْتَلِجْهُمْ
آهنگ دادند، در حالى که هیچ شک و شبههاى آنان را از عقیدهشان برنگرداند، و در پیروى از
شَكٌّ فى قَفْوِ اثارِهِمْ، وَالْايتِمامِ بِهِدايَةِ مَنارِهِمْ، مُكانِفينَ
آثار اصحاب و اقتداء به نشان هدایتشان – هیچ شکى خاطرشان را پریشان نکرد، یاران
وَ مُوازِرينَ لَهُمْ، يَدينُونَ بِدينِهِمْ، وَ يَهْتَدُونَ بِهَدْيِهِمْ،
و یاوران ایشان بودند، در دین موافق آنان – بودند، و به راه و روش آنان مىرفتند،
يَتَّفِقُونَ عَلَيْهِمْ، وَ لايَتَّهِمُونَهُمْ فيما اَدَّوْا اِلَيْهِمْ. اَللَّهُمَّ
درباره اتفاق نظر داشتند، و به آنان در برنامههائى که از رسول خدا خبر دادند بدگمان نبودند. بارالها
وَ صَلِّ عَلَى التّابِعينَ مِنْ يَوْمِنا هذا اِلى يَوْمِ الدّينِ، وَ عَلى
از امروز تا روز قیامت از جانب خودت بر تابعین و
اَزْواجِهِمْ وَ عَلى ذُرِّيّاتِهِمْ وَ عَلى مَنْ اَطاعَكَ مِنْهُمْ، صَلوةً
همسران و فرزندانشان درود فرست و بر هر کس از آنان که اطاعت تو کرده، درودى که به سبب
تَعْصِمُهُمْ بِها مِنْ مَعْصِيَتِكَ، وَ تَفْسَحُ لَهُمْ فى رِياضِ
آن ایشان را از معصیت بازدارى، و در باغهاى بهشت خود به آنان گشایش
جَنَّتِكَ، وَ تَمْنَعُهُمْ بِها مِنْ كَيْدِ الشَّيْطانِ، وَ تُعينُهُمْ بِها عَلى
دهى، و از نیرنگ شیطان در امانشان دارى، و به هر کار نیک که از تو
مَااسْتَعانُوكَ عَلَيْهِ مِنْ بِرٍّ، وَ تَقيهِمْ طَوارِقَ اللَّيْلِ وَالنَّهارِ اِلاّ
مدد جویند توفیقشان دهى، و از حوادث شب و روز حفظشان فرمایى مگر
طارِقاً يَطْرُقُ بِخَيْرٍ، وَ تَبْعَثُهُمْ بِها عَلَى اعْتِقادِ حُسْنِ الرَّجآءِ
از حادثهاى که مژده خیر رساند، و به آن درود آنان را بر اعتقاد نیکو برانگیزى تا تنها به تو چشم امید
لَكَ، وَالطَّمَعِ فيما عِنْدَكَ، وَ تَرْكِ التُّهْمَةِ فيما تَحْويهِ اَيْدِى
دوزند، و به آنچه نزد توست دلبسته شوند، و از بدگمانى نسبت به تو در آنچه نزد خلق است
الْعِبادِ، لِتَرُدَّهُمْ اِلَى الرَّغْبَةِ اِلَيْكَ وَالرَّهْبَةِ مِنْكَ، وَ تُزَهِّدَهُمْ
برحذر باشند، تا چنان کنى که تنها شوقشان به تو باشد و بیمشان از حضرت تو، و آنان را
فى سَعَةِ الْعاجِلِ، وَ تُحَبِّبَ اِلَيْهِمُ الْعَمَلَ لِلْاجِلِ،
به فراخى جهان از دست رفتنى بىرغبتشان گردانى، و محبت عمل کردن براى آن جهان،
وَالْاِسْتِعدادَ لِما بَعْدَ الْمَوْتِ، وَتُهَوِّنَ عَلَيْهِمْ كُلَّ كَرْبٍ
و آمادگى براى بعد از مرگ را در دلشان افکنى، و هر مشکلى که
يَحُلُّ بِهِمْ يَوْمَ خُرُوجِ الْاَنْفُسِ مِنْ اَبْدانِها، وَ تُعافِيَهُمْ
ایشان را به وقت جان کندن مىرسد آسان نمایى، و آنان را
مِمّا تَقَعُ بِهِالْفِتْنَةُ مِنْ مَحْذُوراتِها، وَ كَبَّةِ النّارِ وَ طُولِالْخُلُودِ
از هر محذورى که از فتنهها و محنتها خیزد در عافیت دارى، و از سختى و صدمه آتش دوزخ و طول خلود
فيها، وَ تُصَيِّرَهُمْ اِلى اَمْنٍ مِنْ مَقيلِ الْمُتَّقينَ.
در آن معاف گردانى، و آنان را به مقام امن و امان که جایگاه اهل تقواست منتقل نمایى.
.:: فهرست سایر ادعیه صحیفه سجادیه ::.
