جلسه ۸۳ شرح حدیث عنوان بصری
تاریخ: ۸ صفر ۱۴۲۴ هجری قمری
مدت زمان: ۱:۲۶:۴۹
موضوع: کیفیت تدبیر امور به مقتضای مقام عبودیت
فقره: قلت یا ابا عبدالله ما حقیقه العبودیه… و لا یدبِّر العبد لنفسه تدبیراً
[button color=”orange” size=”small” link=”http://file.pormatlab.com/kimiyasaadat/onvan83.mp3″ icon=”” target=”false”]دریافت صوت[/button]
فهرست:
- در حالی که بنای اسلام بر ایجاد نظم و تدبیر دقیق در همه امور شخصی و اجتماعی است چگونه امام صادق علیه السلام تحقق معنای عبودیت را در عدم تدبیر عبد بیان میکنند.
- خداوند متعال در هر مسأله از مسائل زندگی برای شخص سالک میزان قرار داده است که عمل بر طبق آن سبب به فعلیت رسیدن مرتبه ای در وجود او خواهد شد.
- ذکر برخی از مطالب مرحوم علاّمه طهرانی به یکی از علماء که درخواست دستگیری و هدایت از ایشان را کرده بود.
- وظیفه شاگرد اطاعت کامل از استاد و ولی کامل الهی می‌باشد.
- مرحوم علاّمه طهرانی می‌فرمودند: مقام عزت پروردگار را باید در وجود اولیای خدا یافت
- در مکتب عرفان میان حضور و غیبت امام علیه السلام تفاوتی وجود ندارد چرا که ایشان با وجود تک تک افراد معیت دارند.
- پایه و اساس در مکتب عرفان بر معرفت و شناخت مقام امام علیه السلام و ولایت می‌باشد
- عرفاء و اولیاء الهی به دنبال تحقق ظهور باطنی امام علیه السلام در وجود و قلب خویش هستند
- مرحوم علاّمه طهرانی می‌فرمودند: امیرالمؤمنین علیه السلام آمده است تا افراد را در همان رتبه و مرتبهای که خودش قرار دارد ببرد.
- توضیحی راجع به حقیقت مقام ولایت امام زمان عجل الله تعالی فرجه.
- میزان در دموکراسی اسلامی این است که هیچ فرد از افراد جامعه نتواند ضرری به هم نوع خود در هیچ مرتبه از مراتب کمالی برساند.
- بر اساس کلام امام صادق علیه السلام نیت انسان در مقام عمل و در مقام اشتغالات خویش تنها باید بر اساس عمل به تکلیف و رضای الهی باشد.
- امیرالمؤمنین علیه السلام با وجود علم به حوادث آینده بر اساس عمل به وظیفه وتکلیف به مقابله و جنگ علیه معاویه پرداخت.
- ذکر حکایتی از مرحوم علاّمه طهرانی که دلالت بر تجسم عینی حقیقت معنای عبودیت در وجود ایشان می کند.
- شدت اهتمام و توجه مرحوم علاّمه طهرانی نسبت به احیاء همه جانبه امور مسجد قائم و رشد و هدایت مردم با وجود مصائب و مشکلات طاقتفرسا در طی بیست ودو سال.
- حقیقت معنای عدم تدبیر عبد این است که او هر امری را بر اساس آنچه وظیفه اش اقتضا میکند به نحو احسن انجام داده و به نتیجه و مآل ان نظر نداشته باشد.