مقدمه کتاب امام شناسى
بسم الله الرّحمن الرّحیم
حمد لا یزالى و سپاس نامتناهى مختصّ خداوند عزّ و جلّ است که بر اساس حکمت بالغه خود، عالم آفرینش را از کَتم عَدَم بهوجود آورد؛ و به لباس هستى ملبّس نمود.
و از میان آن عوالم، بنى آدم را به جامعیّت منطق عقل و احساس برگزید؛ و بر این اساس به شرف تکلیف متعهّد و مسئول نمود.
وَ لَقَدْ کَرَّمْنا بَنِی آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّیِّباتِ وَ فَضَّلْناهُمْ عَلى کَثِیرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضِیلًا
و درود غیر محدود، و تحیّت و اکرام غیر محصور، از آنِ راهبران تربیت بشرى است که با برافراشتن لِواى حمد ایزدى، نور پر فروغ ایمان و ایقان را در دلهاى افراد بشر متجلّى نمودند؛ و مشعل توحید و ولایت را در کانون جانها برافروختند؛ تا بشرِ صاحِب نفس هیولانى، و قوّه و استعداد بى حدّ و جدار را در راه تمکین از حقّ متمکّن کنند.
خاصّه حضرت خاتم النّبیین مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِاللّهِ و وصىّ گرامش سیّد الوصیّین عَلِىّ بنِ أبِىطالب صلوات الله علیهما که حاملان لواء حمد و حائزان مقام شفاعت کبرى هستند و أئمّه معصومین لا سیّما بقیّهاللّه فى الارضین حجّه بن الحسن العسکرىّ عجّل الله تعالى فرجه الشریف که مظهر تامّه أسماء الهیّه؛ جمالیّه و جلالیّه؛ و آیات کامله انوار احدیّت و واحدیّت، و مرآئى کبراى حقّ، و خلفاى عینى بارى تعالى شأنه العزیز، و واسطه فیض و اشراق نور ازلى بر هیاکل وجود، و ماهیّات امکانیّه بودهاند.
در ولایت تکوینیّه، آئینه تمام نماى جمال الهى و جلال ایزدى؛ و لؤلؤ درخشانِ مُفیضِ نور احدیّت بر عالم ما سِوَى؛ و در ولایت تشریعیّه؛ در شریعه و آبشخوارِ الهام، و آخِذِ احکام از مصدر تشریع و حقائق بودهاند.
از آنجائىکه مسئله امامت و ولایت از مهّمترین مسائل حیاتى است؛ و با شناخت این واقعیّت، تمام جهات استعدادیّه انسان در مدارج و معارج کمال رشد و نموّ مىکند؛ و با عدم شناخت و پیروى نکردن از این حقیقت استعدادها و قابلیّتها همه در مسیر انحراف قرار گرفته، و در لجن زار عَفِن مادیّات و شهوات مضمحلّ و منعدم مىشود؛
لذا خداوند تبارک و تعالى بر این حقیر منّت گذارد تا در روزهاى ماه مبارک رمضان یکهزار و سیصد و نود و یک هجریّه قمریّه، با جمعى از أَخِلّاء روحانى و برادران ایمانى، بحث و گفتار در پیرامون مسئله امامت و ولایت قرار گیرد.
و بنابر این شد که مبناى بحث آیات قرآن بوده؛ و براى اهمیّت موضوع نسبت به برادران عامّه مسلک، از فنّ جَدَل استفاده نموده، از روایات و تواریخ عامّه نقل شود؛ و نیز روایات خاصّه نیز اجمالًا مورد استفاده قرار گیرد.
چنین تصوّر مىشد که یکدوره کامل از این بحث را در یکماه رمضان مىتوانیم به پایان برسانیم؛ ولى ماه رمضان سپرى شد، و با آنکه هر روز به نحو مستوفى و کامل گفتگو و بحث مىشد معذلک بیش از سُدْس (یک ششم) از آنچه مورد نظر بود بیان نشد.
از الطاف سَنیّه پروردگار لطیف آنکه در این ماه رمضان نیز توفیق شامل حال نموده تا مذاکرات بحثى را در منزل نوشته و در مجموعهاى گرد آوردم.
مدّت چهار سال از تعقیب این موضوع گذشت و از گرد آورى مسائل امامت (البتّه بهطور مسلسل و مرتّب- محروم بودم؛ تا باز الطاف خفیّه خداوند عزّ و جلّ در ماه مبارک رمضان یکهزار و سیصد و نود و پنج شامل، و روزها را با عزیزان ایمانى و اخوان روحانى؛ دنباله بحث سابق را ادامه دادیم.
و تا آخر ماه یک سُدس (یک ششم) دیگر از بحثها گفته و نوشته شد.
و در نتیجه مجموعاً در این دو ماه رمضان یک ثلث (یک سوّم) از آنچه مورد نظر بود گفته شد و نوشته شد.
و اینک مجموع نوشتهها که در چهار مجلّد گرد آورى شده است؛ براى مطالعه ارباب نظر و صاحبان بصیرت ارائه و تقدیم مىگردد.
امید آنکه خداوند جلّت اسمائه، توفیق بحث و تحریر بقیّه ابحاث را عنایت فرماید؛ بهمحمّدٍ و آله الطّاهرین.
تمام این مباحث در حدود دوازده مجلّد خواهد شد که قسمتهاى امام شناسى را از دوره علوم و معارف اسلام تشکیل مىدهد؛ و به صورت درسهائى تدوین و تحریر مىشود که مجموعاً در حدود یکصد و هشتاد درس خواهد شد.
و چون این دروس در خصوصیّات امام و شرائط رهبرى و زعامت و حکومت؛ و لزوم عصمت در أئمّه طاهرین سلام الله علیهم اجمعین قرار مىگیرد؛ در ضمن از شرائط نبوّت و لزوم عصمت و آثار و خواصّ پیامبران نیز بحث و گفتگو مىشود؛ در حقیقت، این بحث بحثِ کامل و شاملى است که بحث در نبوّت عامّه را نیز در بر گرفته؛ و ما را از بحث استقلالى در پیرامون آن بى نیاز نموده است.
خدا را سپاسگزاریم که این موهبت را عنایت فرمود که در این بحوث بقدر وُسع؛ در حدود ظرفیّت ناچیز و حقیر خود کوشا باشیم؛ و آنچه از ابحاث و مطالعات و دراسات و مذاکرات بوده است؛ برایگان در طبق اخلاص نهاده، و در مرآى و منظر برادران و همنوعان خود قرار دهیم؛ فَلِلَّهِ الْحَمْدُ وَ لَهُ الشُّکْرُ وَ ءَاخِرُ دَعْوَانَا أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ؛ و صلَّى الله عَلَى مُحَمَّدٍ و آلهِ الطّاهرِینَ
سیّد محمّد حسین حسینى طهرانى
منبع: کتاب امام شناسی ج۱ ص۱
…