مناجاة المفتقرين / مناجات خمس عشرة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

إِلَهِي كَسْرِي لا يَجْبُرُهُ إِلّا لُطْفُكَ وَ حَنَانُكَ، وَ فَقْرِي لا يُغْنِيهِ إِلّا عَطْفُكَ وَ إِحْسَانُكَ، وَ رَوْعَتِي لا يُسَكِّنُهَا إِلّا أَمَانُكَ، وَ ذِلَّتِي لا يُعِزُّهَا إِلّا سُلْطَانُكَ، وَ أُمْنِيَّتِي لا يُبَلِّغُنِيهَا إِلّا فَضْلُكَ، وَ خَلَّتِي لا يَسُدُّهَا إِلّا طَوْلُكَ، وَ حَاجَتِي لا يَقْضِيهَا غَيْرُكَ، وَ كَرْبِي لا يُفَرِّجُهُ سِوَى رَحْمَتِكَ، وَ ضُرِّي لا يَكْشِفُهُ غَيْرُ رَأْفَتِكَ، وَ غُلَّتِي لا يُبَرِّدُهَا إِلّا وَصْلُكَ، وَ لَوْعَتِي لا يُطْفِيهَا إِلّا لِقَاؤُكَ، وَ شَوْقِي إِلَيْكَ لا يَبُلُّهُ إِلّا النَّظَرُ إِلَى وَجْهِكَ، وَ قَرَارِي لا يَقِرُّ دُونَ دُنُوِّي مِنْكَ،

خدایا شکستگی ام را جز لطف و محبتت جبران نکند، و تهیدستی ام را بی نیازی نرساند جز مهر و احسانت، و هراسم را جز امان تو آرام ننماید، و خواری ام را جز توانایی ات به عزّت تبدیل نکند، و مرا جز فضلت به آرزویم نرساند و شکاف فقرم را جز احسان تو پر نکند، و حاجتم را کسی جز تو بر نیاورد، و غمزدگی ام را جز رحمتت برطرف ننماید، و بدحالی ام را جز مهرت نگشاید، و سوز سینه ام را جز وصل تو خنک نکند، و آتش درونم را جز دیدارت خاموش نگرداند، و بر حرارت شوقم به تو جز نگاه به جمالت آب نریزد، و آرامشم بدون نزدیک شدن به حضرتت برقرار نشود،

وَ لَهْفَتِي لا يَرُدُّهَا إِلّا رَوْحُكَ، وَ سُقْمِي لا يَشْفِيهِ إِلّا طِبُّكَ، وَ غَمِّي لا يُزِيلُهُ إِلّا قُرْبُكَ، وَ جُرْحِي لا يُبْرِئُهُ إِلّا صَفْحُكَ، وَ رَيْنُ قَلْبِي لا يَجْلُوهُ إِلّا عَفْوُكَ، وَ وَسْوَاسُ صَدْرِي لا يُزِيحُهُ إِلّا أَمْرُكَ، فَيَا مُنْتَهَى أَمَلِ الْآمِلِينَ، وَ يَا غَايَةَ سُؤْلِ السَّائِلِينَ، وَ يَا أَقْصَى طَلِبَةِ الطَّالِبِينَ، وَ يَا أَعْلَى رَغْبَةِ الرَّاغِبِينَ، وَ يَا وَلِيَّ الصَّالِحِينَ، وَ يَا أَمَانَ الْخَائِفِينَ، وَ يَا مُجِيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّينَ، وَ يَا ذُخْرَ الْمُعْدِمِينَ، وَ يَا كَنْزَ الْبَائِسِينَ، وَ يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ،

و حسرتم را جز نسیم رحمتت برنگرداند، و بیماری ام را جز درمانت شفا ندهد، و غمم را جز مقام قربت برطرف نسازد، و زخمم را جز چشم پوشی ات التیام ندهد، و آلودگی دلم را جز گذشت تو نزداید، و وسواس سینه ام را جز فرمانت از میان نبرد، ای نهایت آرزوی آرزومندان، ای غایت خواهش خواهندگان، ای دورترین مطلوب جویندگان، ای والاترین رغبت راغبان، ای سرپرست شایستگان، ای امان ترسیدگان، ای اجابت کننده دعای بیچارگان، ای ذخیره ناداران، ای گنج بینوایان، ای فریادرس دادخواهان،

وَ يَا قَاضِيَ حَوَائِجِ الْفُقَرَاءِ وَ الْمَسَاكِينِ، وَ يَا أَكْرَمَ الْأَكْرَمِينَ، وَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ، لَكَ تَخَضُّعِي وَ سُؤَالِي، وَ إِلَيْكَ تَضَرُّعِي وَ ابْتِهَالِي، أَسْأَلُكَ أَنْ تُنِيلَنِي مِنْ رَوْحِ رِضْوَانِكَ، وَ تُدِيمَ عَلَيَّ نِعَمَ امْتِنَانِكَ، وَ هَا أَنَا بِبَابِ كَرَمِكَ وَاقِفٌ، وَ لِنَفَحَاتِ بِرِّكَ مُتَعَرِّضٌ، وَ بِحَبْلِكَ الشَّدِيدِ مُعْتَصِمٌ، وَ بِعُرْوَتِكَ الْوُثْقَى مُتَمَسِّكٌ، إِلَهِي ارْحَمْ عَبْدَكَ الذَّلِيلَ، ذَا اللِّسَانِ الْكَلِيلِ وَ الْعَمَلِ الْقَلِيلِ، وَ امْنُنْ عَلَيْهِ بِطَوْلِكَ الْجَزِيلِ، وَ اكْنُفْهُ تَحْتَ ظِلِّكَ الظَّلِيلِ، يَا كَرِيمُ يَا جَمِيلُ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.

ای برآورنده حاجات تهیدستان و بر خاک نشستگان، ای کریم ترین کریمان، ای مهربان ترین مهربانان، فروتنی و خواهشم به پیشگاه توست، و زاری و ناله ام به سوی تو، از تو می خواهم مرا به نسیم خرسندی ات برسانی، و نعمت های نیکویت را بر من تداوم بخشی، من اینک بر در خانه کرمت ایستاده ام، و در معرض نسیم های نیکی ات قرار دارم، و به رشته محکمت چنگ زده ام، و به دست آویز استوارت دست آویختم، خدایا بر بنده خوارت که زبانش گنگ و عملش اندک است رحم کن، و با احسان پیوسته و برجسته ات بر او منّت گذار، و او را زیر سایه بلندت حمایت فرما، ای گرامی، ای زیبا، ای مهربان ترین مهربانان.