برای ایجاد محبت اظهار هدیه به دست انسان باید آشکارا باشد

انسان باید برود دیدن مریض، عیادت مریض کند.

منظور از عیادت مریض خشنودی اوست خشنودی اوست او از انسان خوشحال بشود.

لذا مستحب است انسان یک چیزی ببرد چون مریض دل شکسته است اگر انسان برود به زیارتش و ملاقاتش و یک تحفه‌ای برای او ببرد ولو مختصر یک دانه سیب ببرد یک دانه بِه ببرد او خوشحال می‌شود.

امّا اینجا نباید انسان بگوید:

من قصد قربت می‌کنم و خودنمایی نمی‌کنم این سیب و بِه را گوشه اطاق بگذارد که مریض نفهمد کی آورده چون خودنمایی خوب نیست، کار انسان مخفی باشد. نه این فایده ندارد!

این سیب را باید ببرد تعارف او کند نشان بدهد که نه برای شما آورده‌ام چون در اینجا خودنمایی پسندیده است چون مریض اگر بداند که انسان به دست او سیب داده خوشحال می‌شود.

و اگر خوشحال نشد نتیجه حاصل نمی‌شود و نتیجه عیادت مریض مزاحمت حال او نیست؛ خوشحال کردن اوست و خوشحال کردن او اینست که خودش را نشان بدهد آقا من آمدم برای دیدن شما این تحفه را هم برای شما آوردم.

منبع:برگرفته از سخنرانی‌های مرحوم علامه طهرانی

…

گردآوری شده توسط سایت پرمطلب > دین و اندیشه > سبک زندگی

www.pormatlab.com

…