ادعیه و اذکار
صحیفه سجادیه / دعای آنحضرت در عذر خواهی از حق (۳۸)
و كان مِن دعائِه عليهالسلام فِى الاعْتِذارِ مِنْ تَبِعاتِ الْعِبادِ وَ مِنَ التَّقْصيرِ - فى حُقوقِهِم وَ فى فَكاكِ رَقَبَتِهِ مِنَ النّارِ
و كان مِن دعائِه عليهالسلام فِى الاعْتِذارِ مِنْ تَبِعاتِ الْعِبادِ وَ مِنَ التَّقْصيرِ – فى حُقوقِهِم وَ فى فَكاكِ رَقَبَتِهِ مِنَ النّارِ
«دعادر پوزش از مظلمه مردمان»
اَللَّهُمَّ اِنّى اَعْتَذِرُ اِلَيْكَ مِنْ مَظْلُومٍ ظُلِمَ بِحَضْرَتى
بار خدایا به پیشگاهت عذر خواهم در حق ستمدیدهاى که در حضور من بر او ستم رفته
فَلَمْ اَنْصُرْهُ، وَ مِنْ مَعْرُوفٍ اُسْدِىَ اِلَىَّ فَلَمْ اَشْكُرْهُ، وَ مِنْ مُسىءٍ
و من یاریش ننمودم، و از احسانى که در حقّم شده و شکرش را بجا نیاوردهام، و از بد کنندهاى که از من
اعْتَذَرَ اِلَىَّ فَلَمْ اَعْذِرْهُ، وَ مَنْ ذىفاقَةٍ سَئَلَنى فَلَمْ اُوثِرْهُ،
پوزش خواسته و عذرش را نپذیرفتهام، و از فقیرى که از من حاجت خواسته و من خواست او را بر خواست خود ترجیح ندادهام،
وَ مِنْ حَقِّ ذى حَقٍّ لَزِمَنى لِمُؤْمِنٍ فَلَمْ اُوَفِّرْهُ، وَ مِنْ عَيْبِ
و از حقّ مؤمن حق دارى که بر عهدهام مانده و آن را ادا ننمودهام، و از عیب
مُؤْمِنٍ ظَهَرَ لى فَلَمْ اَسْتُرْهُ، وَ مِنْ كُلِّ اِثْمٍ عَرَضَ لى
مؤمنى که بر من آشکار گشته و آن را نپوشاندهام، و از هر معصیتى که برایم پیش آمده و از آن
فَلَمْ اَهْجُرْهُ. اَعْتَذِرُ اِلَيْكَ -يا اِلهى – مِنْهُنَّ وَ مِنْ نَظآئِرِهِنَاِعْتِذارَ
دورى نجستم. بار الها از همه آنها و از آنچه مانند آنهاست از حضرتت با دل آکنده از پشیمانى
نَدامَةٍ يَكُونُ واعِظاً لِما بَيْنَ يَدَىَّ مِنْ اَشْباهِهِنَّ، فَصَلِّ عَلى
عذر مىخواهم عذرى که مرا در آینده از نظایر آنچه بر من گذشت بازدارد، پس بر
مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَاجْعَلْ نَدامَتى عَلى ما وَقَعْتُ فيهِ مِنَ الزَّلاَّتِ،
محمد و آلش درود فرست، و پشیمانیم را بر لغزشهایى که گرفتارشان شدهام،
وَ عَزْمى عَلى تَرْكِ مايَعْرِضُ لى مِنَالسَّيِّئاتِ تَوْبَةً تُوجِبُ
و تصمیم را بر ترک گناهانى که برایم پیش آیند توبهاى قرار ده که
لى مَحَبَّتَكَ، يا مُحِبَّ التَّوَّابينَ.
برایم موجب عشق تو گردد، اى دوستدار توبه کنندگان.
.:: فهرست سایر ادعیه صحیفه سجادیه ::.
