ادعیه و اذکار

صحیفه سجادیه / دعای آنحضرت برای همسايگان و دوستانش (۲۶)

وَ كان مِن دعائِه عليه‏ السلام لِجيرانِهِ‏ ذَكرَهُمْ وَ أولِيآئِهِ اِذا

وَ كان مِن دعائِه عليه ‏السلام لِجيرانِهِ‏ ذَكرَهُمْ وَ أولِيآئِهِ اِذا
«دعادرباره همسایگان و دوستانش >>
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَ تَوَلَّنى فى جيرانى وَ مَوالِىَّ
بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست، و مرا در رابطه با رعایت حق همسایگان و دوستانم
الْعارِفينَ بِحَقِّنا، وَالْمُنابِذينَ لِأَعْدآئِنا بِاَفْضَلِ وَلايَتِكَ، وَ
که به حق ما معرفت دارند، و با دشمنان ما در ستیزند به بهترین صورت یارى فرما، و
وَفِّقْهُمْ لِاِقامَةِ سُنَّتِكَ، وَالْاَخْذِ بِمَحاسِنِ اَدَبِكَ فى اِرْفاقِ
ایشان را براى بپا داشتن سنّت خود، و به کار گرفتن آداب نیکویت در ارفاق به
ضَعيفِهِمْ، وَ سَدِّ خَلَّتِهِمْ، وَ عِيادَةِ مَريضِهِمْ، وَ هِدايَةِ
ضعیفان، و برآوردن حاجت آنان، و عیادت بیماران، و هدایت
مُسْتَرْشِدِهِمْ، وَ مُناصَحَةِ مُسْتَشيرِهِمْ، وَ تَعَهُّدِ قادِمِهِمْ،
راهجویان، و خیرخواهى نسبت به مشورت کنندگان، و دیدار نمودن از مسافران برگشته به وطن،
وَ كِتْمانِ اَسْرارِهِمْ، وَ سَتْرِ عَوْراتِهِمْ، وَ نُصْرَةِ مَظْلُومِهِمْ،
و پنهان داشتن راز مردم، و پوشاندن عیوب خلق خدا، و یارى دادن به ستمدیدگان،
وَ حُسْنِ مُواساتِهِمْ بِالْماعُونِ، وَالْعَوْدِ عَلَيْهِمْ بِالْجِدَةِ
و حسن مواسات در مایحتاج زندگى با آنان، و دریغ نورزیدن از پیشکش
وَالْاِفْضالِ، وَ اِعْطآءِ مايَجِبُ لَهُمْ قَبْلَ السُّؤالِ. وَاجْعَلْنِى
و بخشش فراوان، و عطا کردن پیش از درخواست موفق فرما.
اللَّهُمَّ اَجْزى بِالْاِحْسانِ مُسيئَهُمْ، وَاُعْرِضُ بِالتَّجاوُزِ عَنْ
بارخدایا مرا توفیق ده که بدکارشان را به احسان پاداش دهم، و از ستمکارشان با گذشت و بخشش
ظالِمِهِمْ، وَاَسْتَعْمِلُ حُسْنَ الظَّنِّ فى كآفَّتِهِمْ، وَ اَتَوَلّى‏ بِالْبِرِّ
صرف‏نظر کنم، و نسبت به همه آنان نیک‏گمان باشم، و با همه آنان به نیکى
عآمَّتَهُمْ، وَاَغُضُّ بَصَرى عَنْهُمْ عِفَّةً، وَ اُلينُ جانِبى
رفتار کنم، و چشم از خطاى آنان عفیفانه بپوشم، و از باب فروتنى
لَهُمْ تَواضُعاً، وَ اَرِقُّ عَلى‏ اَهْلِ الْبَلآءِ مِنْهُمْ رَحْمَةً، وَ اُسِرُّ
با ایشان نرم باشم، و بر بلادیدگان آنان به آئین رحمت رقّت آورم، و در
لَهُمْ بِالْغَيْبِ مَوَدَّةً، وَ اُحِبُّ بَقآءَ النِّعْمَةِ عِنْدَهُمْ نُصْحاً،
نبودشان دوستى و محبت خود را بر آنان ظاهر سازم، و از سراخلاص دلبسته دوام نعمت آنان باشم،
وَ اُوجِبُ لَهُمْ ما اُوجِبُ لِحآمَّتى، وَ اَرْعى‏ لَهُمْ ما اَرْعى‏
و هر چه را براى خویشان خود لازم مى‏دانم در حق آنان لازم بدانم، و آنچه را براى مخصوصان خود رعایت مى‏کنم
لِخآصَّتى. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ،وَارْزُقْنى‏مِثْلَ‏ذلِكَ
براى آنان نیز رعایت نمایم. خداوندا بر محمد و آل او درود فرست، و مرا نیز از طرف
مِنْهُمْ، وَاجْعَلْ لى اَوْفَى الْحُظُوظِ فيما عِنْدَهُمْ، وَ زِدْهُمْ
آنان رفتارى بدین صورت نصیب فرما، و سهمى کامل‏تر از آنچه از خوبیها نزد آنان است براى من قرار ده، و
بَصيرَةً فى حَقّى، وَ مَعْرِفَةً بِفَضْلى حَتّى‏ يَسْعَدُوا بى وَاَسْعَدَ
بصیرت آنان را در حق من و معرفتشان را به فضل من زیاد کن، تا به وسیله من اهل سعادت شوند، و من نیز به سبب آنان
بِهِمْ، امينَ رَبَّ الْعالَمينَ.
نیکبخت گردم، خداوندا دعایم را مستجاب گردان.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا