صحیفه سجادیه / دعاي آنحضرت به وقت درخواست باران (۱۹)

«دعاى آن حضرت به وقت طلب باران پس از خشکسالى»

بارخدایا، ما را به باران سیراب ساز، و رحمتت را بر ما بگستران به باران بسیار از ابرى که براى رویانیدن گیاه شگفت‌‏انگیز در همه آفاق روان گشته،

 و بر بندگان خود با به‏بار آمدن میوه منّت گذار، و سرزمین‏هاى مرده را با شکفتن شکوفه‏‌ها زنده کن، و فرشتگان بزرگوار خود را به بارانى سودمند گواه گیر،

بارانى بسیار و انبوه، و پیوسته با برکات گسترده، بارانى تند و سریع و شتابان، تا هر چه مرده است به آن زنده نمایى، و آنچه از میان رفته به ما  بازگردانى، و آنچه آمدنى است بیرون آورى،

و به سبب آن روزى‏‌ها را وسعت بخشى، ابرى درهم فشرده، کام‏بخش و گوارا و فراگیرنده و خروشان که بارانش دائمِ ویران کننده، و برقش فریبنده (بدون باران) نباشد.

بارخدایا ما را به بارانى فریادرس و برطرف کننده قحطى سیراب کن، بارانى رویاننده گیاه، سبز کننده – دشت و دَمَن، وسیع و پرمایه، که به سبب آن گیاه روئیده پژمرده را خرم کنى، و آن را براى گیاه شکسته مومیایى قرار دهى.

بارخدایا بر ما بارانى فرست که به آن از تپه‏‌ها آب سرازیر گردانى، و چاه‌ها را لبریز کنى، و نهرها را روان سازى،

و درختان را برویانى، و قیمت‏ها را در همه شهرها ارزان کنى،

و چهارپایان را قوّت دهى و خلایق را زنده‏دل و نکوحال فرمایى، و روزیهاى پاکیزه را براى ما کامل گردانى، و کشت و زرع ما را برویانى، و پستانها را پرشیر سازى، و نیرویى بر نیروى ما بیفزایى.

بارخدایا، سایه آن ابر را بر ما باد گرم و زهرآگین مساز، و سردى آن را بر ما شوم و ناخجسته منما، و باریدنش را بر ما باران عذاب قرار مده، و آبش را در کام ما تلخ و ناگوار مگردان.

بارالها بر محمد و آلش درود فرست، و از برکات آسمانها و زمین روزى ما ساز، که تو بر هر چیز توانایى.