جلسه ۶۸ درس خارج فقه، مبحث حج

موضوع: استطاعت
استاد:  حضرت آیت اللـه حاج سیّد محمّد محسن حسینی طهرانی – تاریخ: ۱۰ جمادی الاول ۱۴۳۰ ه.ق

[button color=”orange” size=”small” link=”http://file.pormatlab.com/kimiyasaadat/haj068.mp3″ icon=”” target=”false”]دریافت صوت[/button]

[button color=”red” size=”small” link=”http://file.pormatlab.com/kimiyasaadat/haj068.pdf” icon=”” target=”false”]دریافت متن[/button]

چکیده:

۱- قیودی را که مولا، وجود و حصول آن قیود را در نفس خود دخیل در ملاک نمی‌داند و مفروض الوجود می‌داند، گرچه بعنوان شرط برای وجوب باشد لکن واجب را تبدیل به مشروط نمی‌کند بلکه واجب به اطلاق خودش باقیست.

۲- مجتهد هنگامی که نظر در ادله و روایات می‌کند باید به تمام جوانب و خصوصیاتی که در این خصوصیات، کیفیت لحاظ ملاک در نفس مولا لحاظ شده است را متوجه شود که آیا قید، قید واجب است یا قید وجوب.

۳- قید دومی که می‌تواند واجب مشروط یا مطلق را تبیین نماید و بسیار مهمتر از اوّلی است عبارت است از اینکه قیدی باشد که مولا آن قید را واقعاً محتمل بداند نه مانند قید اوّل که عرض شد مفروض الوجود باشد.

۴- دو گونه قید متصور است: اوّل قیودی که مکلف مختار در انجام و عدم انجام آن قید نیست، دوّم قیودی که موضوع خودش محقق خواهد شد و لکن مولا اختیار عدم مواجهه با آن موضوع را در اختیار مکلف قرار داده است، در این دو صورت واجب مشروط خواهد شد و بقیه قیود هرچه باشد تحت مطلق خواهد آمد.