جلسه ۲۰ درس خارج فقه، مبحث حج
موضوع: استطاعت
سخنران: حضرت آیت اللـه حاج سیّد محمّد محسن حسینی طهرانی – تاریخ: ۱۴۲۸ ه.ق
[button color=”orange” size=”small” link=”http://file.pormatlab.com/kimiyasaadat/haj020.mp3″ icon=”” target=”false”]دریافت صوت[/button]
[button color=”red” size=”small” link=”http://file.pormatlab.com/kimiyasaadat/haj020.pdf” icon=”” target=”false”]دریافت متن[/button]
چکیده:
۱- اگر چه که حجهالاسلام در طول عمر یک مرتبه بیشتر واجب نمیشود لکن ممکن است در سنوات بعد به علل متعددی مانند نذر یا شبهه و مصالح دیگر وجوب پیدا کند.
۲- در مورد کسی که دیگران او را به حج میبرند یا فقیری که خرج او را میدهند با اینکه حج او تام است و مجزی لکن بعد از تیسر لازم است حج جدید به جا آورد.
۳- کسی که بر ذمهاش حج واجب است نمیتوان نیابتاً از دیگری حج انجام دهد و إلاّ هر دو باطل خواهد بود. و نیز انسان در یک ماه دو عمره نمیتواند انجام دهد و عمرۀ ثانی حرام خواهد بود.
۴- شمهای از دقت و بصیرت شیخ مرتضی حائری یزدی رضوان الله تعالی علیه.
۵- بسیاری از تأسیس اصلهایی که آقایان کردهاند، من در آری بوده و اصلی نداشته و بدون لحاظ روایات صریح در مواضیع مختلف ایجاد شده است، لذا ما در قبال انظار و آرای آقایان فقهاء هیچ محدودیتی نباید قائل شویم، فقط خط قرمز کلام امام معصوم است و بس.