پیشگفتار کتاب اسرار ملکوت
پیشگفتار
بسم الله الرّحمن الرّحیم
حمد و سپاس بىحدّ و مدح و ثناى بىعدّ، زیبنده ذات یگانه معبودى است که به مقتضاى حکمت بالغه و مشیّت قاهره، سلسله منتظم وجود را از مرحله هویّت مطلقه تا أنزل مراتب تعیّنات تقدیر، و به مفاد کریمه: إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَیْئاً أَنْ یَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ* فَسُبْحانَ الَّذِی بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْءٍ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ،[۱] حقیقت تعلّقیّه موجودات و حیثیّت ملکوتیّه آن را در ید قدرت لایزال خود متمکّن و منحصر گردانید؛
| أزِمَّهُ الأُمورِ طُرًّا بِیَدِهِ | و الکُلُّ مُستَمِدَّهٌ مِن مَدَدِهِ[۲] |
مهیمنى که رداى کبریاء و عظمت بر قامت او مخصوص، و طوق عبودیّت و انقیاد بر أعناق خلائقش موزون؛ یا مَنِ انقادَت لَهُ الأُمورُ بِأزِمَّتِها طَوعًا لِأمرِهِ.[۳]
مدبّرى که از رشحات اوصاف کمالش هر موجودى را به صوب غایات کمالى
سائر، و در جایگاه فعلیّت و تحصّل وافد؛ قالَ رَبُّنَا الَّذِی أَعْطى کُلَّ شَیْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدى.[۴]
مصوِّرى که از قعر گِل سیاه، قامت دلآراى بشرى را بیاراست و عرصه گیتى را مجال سیطره و هیمنه او گردانید؛ وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَکُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ إِذا أَنْتُمْ بَشَرٌ تَنْتَشِرُونَ.[۵]
مُنعمى که نفس ناطقه بنى آدم را به تشریف خلعت خلافت الهیّه مفتخر، و به زیب لقاء مراتب اسماء و ذاتش مخصَّص نمود؛ یا أَیُّهَا الْإِنْسانُ إِنَّکَ کادِحٌ إِلى رَبِّکَ کَدْحاً فَمُلاقِیهِ.[۶]
و به تربیت عُلیا از حضیض توغّل در کثرات واهیه مظلمه به اوج مدارج یقین و منزلگه لى مع الله تشریف، و مغبوط سایر مبدعات عوالم علوى و ملائک مقرّب گردانید.
و درود پیاپى و صلوات متواتر بر آستان حضرت محبوب، رسول گرامى اسلام محمّد بن عبدالله صلّى الله علیه و آله و سلّم باد که وجود متعالى ملکوتیش ظهور مشیّت مطلقه و نقطه وحدت بین قوسین أحدیّت و واحدیّت است، و نفس قدسى ناسوتیش هادى سُبل و مربّى نفوس به حریم امن و امان الهى است. خُلق عظیمش تجلّى وَ إِنَّکَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِیمٍ،[۷] و فیضان رحمت بیکرانش تبیان وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلَّا رَحْمَهً لِلْعالَمِینَ.[۸] فصل کلامش إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ* وَ ما هُوَ بِالْهَزْلِ،[۹] و صدق
مرامش وَ إِنَّکَ لَتُلَقَّى الْقُرْآنَ مِنْ لَدُنْ حَکِیمٍ عَلِیمٍ.[۱۰]
و بر وصىّ و خلیفه بلافصل او قائدُ الغُرِّ المُحَجَّلین و یعسوبُ الدّین، قسیمُ الجَنّه و النّار و ساقى سلسبیل الزُّلال، أمیرالمؤمنین علىّ بن أبىطالب علیهالسّلام و بر دخت والاى او اسوه نساء بنىآدم، شفیعه روز جزاء حضرت فاطمه زهراء سلام الله علیها و بر اولاد معصومین آنان، أعلام التُّقى و مَنار الهُدى و شُفعاء یوم الجزاء، الأئمّه المَیامین و حبلالله الممدود بینَه و بین الخَلق أجمعین، خاصّه قطب رَحَىالوجود و مرکز دائره الشّهود و الصّراط الأقوَم بین العبید و المعبود، حضرت حجّه بن الحسن العسکرىّ أرواحنا لتراب مقدَمه الفِداء و جَعَلنا اللهُ من شیعَتِه و موالیه و الذّابّین عنه بمحمّدٍ و آله الأطهار، آمین!
[۱] – سوره یس( ۳۶) آیه ۸۲ و ۸۳٫
[۲] – شرح منظومه سبزوارى، قسمت حکمت، خطبه. ترجمه:
« سر رشته جمیع امور عالم وجود در دست توانا و مشیّت اوست، و تمامى موجودات در وجود و بقاى خود از چشمه فیضان رحمت و حیات او استمداد مىطلبند.»
[۳] – المصباح، کفعمى، ص ۲۷۵؛ البلد الأمین، ص ۳۷۵؛ مهج الدّعوات، ص ۷۵؛ مفاتیح الجنان، فقرهاى از دعاى جوشن کبیر.
[۴] – سوره طه( ۲۰) آیه ۵۰٫
[۵] – سوره الرّوم( ۳۰) آیه ۲۰٫
[۶] – سوره الانشقاق( ۸۴) آیه ۶٫
[۷] – سوره القلم( ۶۸) آیه ۴٫
[۸] – سوره الأنبیاء( ۲۱) آیه ۱۰۷٫
[۹] – سوره الطّارق( ۸۶) آیه ۱۳ و ۱۴٫
[۱۰] – سوره النّمل( ۲۷) آیه ۶٫
منبع: کتاب اسرار ملکوت ج۱ ص۱۷
…
…
..