اطلاعات عمومی

درخت آلوی پیجن

پرمطلب: این گیاه به صورت درختی در اندازه های متوسط است که تا حدود ۱۰ متر (به ندرت تا ۱۸ متر) ارتفاع رشد می کند. پوست درخت به رنگ خاکستری روشن، نرم و نازک می باشد. در درختان بزرگتر و مسن تر، پوست درخت ممکن است به صورت فلسی درآید. گیاه آلوی پیجِن گیاهی از خانواده ی علف هفت بند می باشد. گونه های مختلف جنس Coccoloba بومی نواحی ساحلی جزایر کاریب، آمریکای مرکزی (بلیز و گوآتمالا)، جنوب مکزیک، جنوب فلوریدا و باهاماس می باشد.

آلوی پیجن
آلوی پیجن

برگ ها متناوب، ساده، تخم مرغی یا دوکی شکل، نوک گرد یا نوک تیز، چرمی، دارای لبه ای صاف و یکپارچه، موجدار، به طول ۳ تا ۱۳ سانتیمتر و عرض ۱ تا ۷ سانتیمتر می باشد. سطح بالایی برگ ها به رنگ سبز روشن و سطح پایینی نیز همرنگ سطح بالایی دیده می شود. برگ های گیاهان جوان نسبت به برگ های گیاهان بالغ، بزرگتر می باشند.
گل ها متعدد و نامشخص بوده و در بهار روی خوشه هایی به ابعاد ۱٫۵ تا ۱۸ سانتیمتر تشکیل می شوند.
میوه ها به صورت فندقه و به طول ۶ تا ۱۰ میلیمتر می باشند و که با یک پوشش گل گوشتی و خوراکی به رنگ ارغوانی تیره احاطه شده اند. این میوه ها در فصل پاییز و زمستان می رسند. هر میوه دارای یک بذر می باشد.

شرایط محیط رشد:

این درختان معمولاً آب و هوای گرم را ترجیح می دهند و نمی توانند سرما را تحمل کنند ولی می توانند در برابر بادهای شدید، خاک های شور و یا خشکی مقاوم باشند.
از نظر نیاز نوری به آفتاب کامل به همراه کمی سایه نیاز دارند.
خاک مورد نیاز این گیاهان می تواند رسی، شنی، لومی، اسیدی یا قلیایی باشد. خاک ها باید برای رشد بهتر، به خوبی آبیاری شود و مرطوب باشد.

کاربردها:

از این درختان به عنوان گیاهی زینتی برای کشت در پارک ها و فضای سبز شهری استفاده می گردد. ولی ریزش میوه های آنها ممکن است ایجاد مشکل نماید.
میوه های آنها نیز به مصرف خوراکی می رسند.

تکثیر:

تکثیر این گیاهان از طریق کشت بذرهای آنها صورت می گیرد.

منبع: edis.ifas.ufl.edu

 

گردآوری شده توسط: سایت پر‌مطلب > گیاهان > درختان میوه

pormatlab.com

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا