تصحیح روشها و سنّتهاى جاهلى توسط ادیان الهى
ادیان الهى از آنجا که وظیفه رشد و ارتقاى نفوس بشر را به سوى کمالات و حقایق عالیه و راقیه دارند، سعى و کوشش آنها در تصحیح روشها و سنّتهاى مردم جاهلى است که با روش ناپسند و نامتناسب خود بدان خو کردهاند و بر آن پایدار و مستمر مىباشند.
در زمان جاهلیّت، عرب جاهلى به واسطه غلبه غیرت و عِرق حمیّت ناصواب، از تولّد فرزند دختر مشمئز و متنفّر مىگردید و پیوسته به داشتن فرزند پسر مباهات و افتخار مىکرد و از شنیدن خبر تولّد فرزند دختر چنان برمىآشفت که روزگار را بر خود تیره و تار مىساخت؛ چنانچه در آیه شریفه به این مطلب اشاره شده است:
(وَ إِذا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثى ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَ هُوَ کَظِیمٌ* یَتَوارى مِنَ الْقَوْمِ مِنْ سُوءِ ما بُشِّرَ بِهِ أَ یُمْسِکُهُ عَلى هُونٍ أَمْ یَدُسُّهُ فِی التُّرابِ أَلا ساءَ ما یَحْکُمُونَ).[۱]
«و زمانى که بشارت تولّد دختر به او داده مىشد، صورتش سیاه و غضبناک مىگردید* و از مردمان به خاطر این بشارتِ آزاردهنده دورى مىگزید، و با خود مىاندیشید: آیا این طفل را با پذیرش ذلّت و پستى، در خانه نگاه دارد یا او را در میان خاک به گور بسپارد؟ آگاه باشید که بسیار زشت و ناپسند است آنچه که بدان عمل مىنمودند.»
و اسلام با نهیب کوبنده خلود در جهنّم و عذاب لایزال، به نبرد و مقابله با این سنّت نامیمون و خشن و اهریمنى برمىخیزد و مىفرماید:
(وَ إِذَا الْمَوْؤُدَهُ سُئِلَتْ* بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ)؛[۲] «و زمانى که زنده به گور رفته برانگیخته شود و از او سؤال گردد* به چه گناه و جرمى تو را در زیر خاک مدفون ساختند؟»
[۱] . سوره النّحل( ۱۶) آیه ۵۸ و ۵۹٫
[۲] . سوره التّکویر( ۸۱) آیه ۸ و ۹٫
منبع: کتاب نوروز در جاهلیّت و اسلام، ص۳۸
…